Strzeż się psa recenzja

Czy zastanawialiście się kiedyś o czym myślą psy? Co robią, jakie mają problemy, gdy my-ludzie jesteśmy zaprzątnięci swoimi własnymi, poważnymi sprawami? Może wiodą równie pasjonujące życie jak ich właściciele, a ich jedynym problemem wcale nie jest pełna miska i kąt do spania?

Izabela Szolc narratorem swojej powieści „Strzeż się psa” uczyniła bardzo inteligentnego, lekko filozoficznego psa o imieniu Al. Jednak nie dajcie się zwieść! Al zna się na literaturze, filmie, potrafi cytować wielkich rzymskich myślicieli. To także psycholog, studiujący osobowości kolejnych adoratorów Laury, swojej właścicielki, w której zakochany jest najszczerszą i najprawdziwszą na świecie miłością. Oprócz tego ma także dobrego kumpla, Tofika, z którym na spacerach toczy często filozoficzne i dekadenckie rozmowy, wymieniając przeczytane lektury czy obejrzane filmy.

Sielski spokój czworonogów niszczą tajemnicze zabójstwa innych psów w okolicy. Przerażone zwierzęta szukają winnych, a Al rozpoczyna prywatne śledztwo, aby rozwikłać tę tragiczną sprawę. Nieliczne zeznania, które zbiera od okolicznych psów, nie posuwają śledztwa naprzód. Wszystko do czasu, kiedy Al odkryje zdarzenia całkowicie zmieniające sytuację...

„Strzeż się psa” to zabawna, ciepła opowieść. Główny bohater ma tak rozbudowaną i ciekawą osobowość, że aż chciałoby się z nim umówić na randkę. Szkoda tylko... że jest psem. Wnikliwe komentarze, trafne, momentami cyniczne uwagi, cytaty słynnych myślicieli rozbrajały mnie i wprawiły w znakomity humor, jakiego dawno nie miałam podczas czytania beletrystyki. To świetna lektura na smutne, jesienne popołudnie czy wieczór. Po przeczytaniu książki nasunęło mi się tylko jedno pytanie: jakie bogate życie prowadzi mój pies, kiedy nie ma mnie cały dzień w domu? Jednak... w pewnych sprawach lepiej pozostać nieświadomym. To zdrowsze i bezpieczniejsze. Strzeż się psa!