Recenzja książki Nie bez powodu

Zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda świat widziany oczami niepełnosprawnego dziecka? Jak bardzo zmienia się wówczas perspektywa? Ile więcej należy się starać, aby wykonać najdrobniejsze czynności? Czym jest odrzucenie, wykluczenie społeczne i jak wpływa to na relacje z rodziną i rówieśnikami? "Nie bez powodu" to książka z jednej strony trudna, ze względu na sytuację zdrowotną chłopca, a z drugiej strony napawa nadzieją i swego rodzaju optymizmem i dodaje chęci do życia.

Patryk różni się od większości ludzi, co widać gołym okiem. Jako czytelnicy mamy możliwość obserwowania go podczas nauki w gimnazjum przez cały okres trzech lat. Rozdziały są krótkie, ale poruszają ważne dla chłopca momenty, lub zwracają uwagę na szczegóły, które w pędzie codzienności umykają naszej uwadze, a z punktu widzenia nastolatka są bardzo istotne. Za każdym razem zdumiewająca jest dojrzałość emocjonalna chłopca i jego postawa względem ludzi i życia. Radość jaką czerpie z każdej chwili zaskakuje, ponieważ bardzo często sami łapiemy się na nieustannym pędzie, gdzie nie doceniamy każdego momentu.

Autorka zwraca uwagę na różne postawy zarówno dzieci, nastolatków, jak i dorosłych względem Patryka. Oburzająca była postawa nauczyciela i dyrektora, którzy wybierając własną wygodę, skrzywdzili chłopca. Zastanawiająca jest również postawa matki nastolatka, która z jednej strony jest jak lwica broniąca swojego lwiątka, a z drugiej strony jest po prostu nieznośna, czepialska i zupełnie nie rozumiem motywów jej postepowania i decyzji takiego a nie innego traktowania chłopca.

"Nie bez powodu" to książka, która daje czytelnikowi możliwość spojrzenia na świat oczami niepełnosprawnego nastolatka, walecznego i upartego w dążeniu do celu. Z jednej strony każdego dnia mierzy się sam ze sobą ale i ze swoim ciałem, jak również z problemami typowymi dla nastolatków. Pierwsze zauroczenie, miłość, przyjaźń pozwalają mu na nabranie większej pewności siebie. Książkę czyta się szybko, z całą paletą emocji. Nie jest ona bardzo obszerna, a szkoda, ponieważ momentami chciałam dowiedzieć się znacznie więcej, niż opisała Autorka, jednak ten krótszy format również ma swój urok. Patryk to chłopiec, którego nie da się nie darzyć sympatią i wcale nie mam tutaj na myśli litości czy żalu. Zdobywa serce czytelnika szturmem, a później umacnia to wrażenie.