Nie uciekniesz recenzja

"Nie uciekniesz" jest moim pierwszym spotkaniem z książkami autorki i od razu dodam, że bardzo udanym. Po prawdzie to do końca nie byłam pewna, czego mam się spodziewać po tej lekturze.

Fabuła chwyciła mnie w swoje macki i nie puściła aż do samego finału. Dzieje się dużo, akcja przyprawia o szybsze bicie serca, skoki adrenaliny, a w naszym wnętrzu toczy się tornado emocji i uczuć. Wraz z bohaterami doświadczamy bólu, cierpienia, strachu, ale również wsparcia i miłości. Znajdziemy tu brutalne bolesne sceny, ale też takie, które budzą czułość.

"Nie wymażę tego ze swej przeszłości, to zawsze tam będzie. Jak mam myśleć? Jak normalnie żyć? (...) Mam dopiero dwadzieścia dwa lata i zniszczone życie. Nie potrafię zaufać facetom, zresztą, który by chciał dziewczynę z taką przeszłością?"

Laura i Daniel - tak różni, z innym bagażem życiowym. Moją sympatię wzbudzili z miejsca. Kibicowałam im, czekałam co się między nimi wydarzy. Fajnie, że nie nastąpiło to od razu. A działo się, oj działo. Gdy już tylko do czegoś doszło, to było bardzo gorąco! Do gustu przypadły mi rozdziały pisane z perspektywy obojga bohaterów, dzięki czemu mogłam poznać ich myśli i uczucia. Ale czy pokonają strach, przeszkody i będą razem? Tego Wam nie zdradzę, musicie sami to sprawdzić.

"Jego dotyk nie boli, nie rani, nie niszczy. Daje mi ukojenie i sprawia, że czuję się szczęśliwa."

Jednak najbardziej zaangażowały mnie fragmenty poświęcone temu, jakie piekło zgotował Laurze jej przyrodni brat. Tego po prostu nie sposób opisać słowami...

"Chyba w życiu każdego człowieka przychodzi chwila, gdy potrzebuje pomocy. Wsparcia, pocieszenia, zrozumienia. Co zrobić, kiedy nie masz komu zaufać? Gdy musisz nieustannie oglądać się za siebie? Gdy nawet prawo nie jest po twojej stronie? Uciec czy zostać? Ja uciekłam."

Nana Bekher wskazuje jak ważne jest wsparcie kogoś bliskiego, zrozumienie i pocieszenie. Równie istotne jest zaufanie, które raz nadszarpnięte trudno na nowo w sobie odbudować.

"Nie uciekniesz" łamie serce, ale i też daje nadzieję na lepsze jutro. To obraz kobiety zniszczonej, ale i podnoszącej się z kolan. Czy Laura w końcu przestanie uciekać? Po odpowiedzi zajrzyjcie do książki. Ja przeczytałam na raz! Myślę że z Wami będzie tak samo.