Game over recenzja

Książka to finałowy tom serii Niebezpieczny trójkąt. Zakończenie historii Nikoli i jej rozdarcie między dwoma braćmi. Wybierze Alana czy Seweryna? Jak potoczyły się jej losy? Książka jest też najmniejsza z całej trylogii i najspokojniejsza.

Poprzedni tom kończy się w chwili, gdy Nikola dowiaduje się, iż Alan żyje a ona sama zostaje porwana. Początkowo robi się ciekawie, jest trzeci brat, co prawda przyrodni ale "współpracuje" z Sewerynem. Jest dość fajnie ale szybko Nikol odzyskuje wolność. Trochę niejasne to było czemu zostaje wypuszczona, choć początkowo zapowiadały się dramatyczne sceny.

Seweryn znów namiesza w całej historii. Początkowo sądziłam, że znów będzie tym złym, ale autorka namieszał i w zasadzie to nie wiem do końca jak to zanim jest. Alan wydał się tym dobrym, ale jego postępowanie nadal pozostawia do życzenia. Niezdecydowany, wredny i jego decyzje mają wpływa na Nikol w negatywny sposób a przecież zarzekał się, że to dla jej dobra. Pod koniec poznajemy motyw działania i Alana i Seweryna. Obaj zranieni, chcą się zemścić na Nikol, ale obaj twierdza ze za nic nie daliby jej zrobić krzywdy. Ich czyny jednak temu przeczą.

Nikol wiele przeszła. Romans z dwoma braćmi, niezdecydowanie, była jak chorągiewka na wietrze. W tomie trzecim w końcu dorosła. Jasno stawia swoje granice, Wie czego chce. Jest uparta i nie zawsze jasno myśli, ale przynajmniej stała się twarda i konsekwentna, choć nie zawsze jej to na dobre wychodziło. Najważniejszy dla niej był syn, i do dla niego walczyłaby Alan i Seweryn się pogodzili. Mały Robert kochał Seweryna jak ojca, innego nie znał. Nie do końca wiedziała jak to rozegrać, czy zostawić tak jak jest, czy wyjaśnić synowi zagmatwaną historię.

Bohaterowie są wyraźni, świetnie wykreowani, choć zabrakło pazura z części II. Zakończenie dość spokojne, wyjaśniające wiele, z happy endem. Po burzliwych tomach pierwszych ten jest spokojny choć początkowo zapowiadał się równie wybuchowo. Zabrakło tu typowych scen erotycznych dla poprzedniczek. Owszem są ale sporadyczne. Większość książki, to opisane relacje Nikoli z Alanem, Sewerynem i innymi postaciami. Podsumowując, tom pierwszy nie przypadł mi do gustu ale na tyle zaintrygował, że chętnie sięgnęłam po cześć drugą. I nie ząłuje bo cześć II to była przyjemność czytania. Niestety tom III jest najgorszy. Mimo że ciekawy, intrygujący i pochłonęłam go szybko to mam niedosyt i czegoś mi brakowało. Mimo to polecam.