Niebiańskie osiedle recenzja

"Niebiańskie osiedle" to pierwszy tom cyklu "Marcin Engel. To również moje pierwsze spotkanie z twórczością Pana Ryszarda Ćwirleja. Sięgając po książkę zupełnie nie wiedziałam czego mam się spodziewać.
Przed przeczytaniem tej książki zachęcam do sięgnięcia po antologię kryminalną "Awers". Jest w niej zawarte opowiadanie pt: "Niebiański dom". Historia tam opisana to niejaki wstęp i przedsmak wydarzeń, z którymi zetkniecie się w "Niebiańskim osiedlu". Nie jest to jednak warunek konieczny gdyż wspomniane opowiadanie jest dość szeroko przytoczone we właściwej powieści.
.
Mamy tu trzech głównych bohaterów. Marcin Engel jest dziennikarzem i dostaje zlecenie nagrania spotu reklamowego tytułowego osiedla.
Babcia Matylda to niezłomna staruszka i była funkcjonariuszka MO. Kobieta na własną rękę prowadzi śledztwo w sprawie rzekomo idyllicznej wizji życia, promowanej przez ojca Sylwestra.
Trzecią ważną postacią jest jej wnuczek podkomisarza Franciszek Kaczmarek. Młody policjant przenosi się z Piły do Warszawy i od razu dostaje sprawę tajemniczego, rozszerzonego samobójstwa starszego małżeństwa. Losy tej trójki splotą się, a na to wszystko nałoży się jeszcze śledztwo prowadzone w Pile przez Jowitę, dziewczynę Franka.
.
Styl Pana Ryszarda jest po prostu świetny, lekki, ale nie banalny, a miejscami wręcz zabawny.
Bohaterowie są charakterystyczni i dobrze wykreowani. Czytając można ich idealnie sobie zobrazować przez co stają się bardziej realni.
Co najważniejsze, to nie jest kryminał ociekający krwią. Autor tak prowadzi fabułę, że trup nie musi ścielić się gęsto i świecić wnętrznościami by czytelnik poczuł kryminalny sznyt w powieści.
.
Posunę się nawet dalej. Naprawdę wartościowego i mądrego autora można poznać właśnie po tym, że potrafi przykuć uwagę i zainteresować czytelnika bez nadmiernej brutalizacji w książce.
.
Po lekturze moim pierwszym przemyśleniem było to, że mimo wszystko książka może nie spodobać się, a nawet wywołać oburzenie wśród pewnej grupy osób. Oparcie fabuły na kwestiach religijnych i ogólnie pojętej wierze jest zabiegiem dość ryzykownym. Należy jednak odnieść się do tego z dystansem. Moje podejście do tematu jest bardzo lekkie. Nie ze wszystkim się zgodzę, ale muszę przyznać, że sytuacja przedstawiona w powieści mimo lekkiego przerysowania i groteskowości jest jak najbardziej realna. Trzeba przyznać, że żerowanie na naiwności osób starszych jest bardzo powszechne. Ludzie Ci omamieni perspektywą godnego, spokojnego życia oraz w imię wiary są w stanie oddać oszczędności swojego życia . Przerażającym jest fakt jak łatwo można człowieka zmanipulować.
.
Podsumowując to świetny kryminał z wartką akcją i bardzo dobrze skonstruowaną intrygą. Stanowi to mocny fundament pod kolejne części cyklu.
Polecam!