Niebiańskie osiedle

Nie znam wcześniejszych książek autora, "Niebiańskie osiedle" jest pierwszą z którą miałam styczność i z tego co mi się tu i ówdzie obiło o oczy i uszy, to Ryszard Ćwirlej pokazał tu - ponoć- całkiem inne oblicze i z pewnością w niedalekiej przyszłości będę chciała utwierdzić się w przekonaniu, czy tak jest rzeczywiście. Byłam pewna, że początek nowej serii autora będzie związany z jakąś stricte kryminalną historią i rzeczywście tak jest tyle, że daleko jej do krwistości czy brutalnych opisów zbrodni. Czuć tutaj lekkość stylu, porządną dawkę dobrego humoru oraz sarkazmu skierowanego w stronę kłamliwej telewizji publicznej i znanych politykach pewnego obozu rządzącego, co niezbyt mi przypadło do gustu i nie, nie wyrażam w tym momencie swojego poparcia dla obecnej władzy, tylko nie lubię w książkach odniesień do polityki. Uważam, że narzucanie czytelnikom swojego światopoglądu ustami bohaterów mija się z celem i jest zupełnie niepotrzebne.

I właśnie, babcia Matylda! Wymiatająca mistrzyni tej historii. Odważna, przebojowa z niewyparzonym językiem, której teksty (i nie tylko jej) rozkładały mnie dosłownie na łopaty. Książka w kilku punktach serwuje nam takie dialogi, że nie sposób się przy nich porządnie nie roześmiać. Ja popłakałam się ze śmiechu.

Nie jest to arcydzieło, ale ma swoje niezaprzeczalne plusy, a nawet 6 - na tyle przynajmniej, wg mnie, zasługuje. I to nie tylko za przedstawienie mechanizmu mieszania w zamroczonych umysłach, ale za paletę świetnie zdiagnozowanych i przedstawionych bohaterów drugiego planu. Warto przeczytać lub wysłuchać w wykonaniu Jacka Rozenka - co polecam.

Niezły kryminał, choć intryga prosta jak budowa cepa i właściwie od samego początku wiadomo, kto tu jest tym złym. Warto jednak przeczytać tę książkę choćby po to, by mieć przyjemność poznania babci Matyldy, a właściwie pułkownik Milicji Obywatelskiej Matyldy Kaczmarek, która włącza się w śledztwo zainteresowana materiałami przedstawionymi przez jej byłego lokatora, a teraz dziennikarza śledczego, Marcina Engela. To kobieta-petarda, dla której wiek to tylko cyferki – można ich użyć jak na tę chwilę jest wygodniej. Jej pojawienie się kradnie każdą scenę (trochę jak pojawienie się Ireny Kwiatkowskiej w „Czterdziestolatku”). W ogóle, to od połowy książki, moja uwaga przesunęła się z podążania za fabułą, która nie jest zbyt wymagająca, na obserwowanie postaci i interakcji między nimi, bo te są o wiele bardziej interesujące. Do przeczytania w czasie weekendu. Bez fajerwerków, ale całkiem przyjemnie mi się czytało.

Fani kryminałów i thrillerów mogą poczuć się dziś jak w raju, dzięki wielu cudownym premierom. A skoro już o raju mowa, to Ryszard Ćwirlej zaprasza na "Niebiańskie osiedle".

Sięgając po tę książkę, nie miałam żadnych sprecyzowanych oczekiwań, choć po lekturze "Wszyscy słyszeli jej krzyk" wiedziałam, że mogę liczyć na doskonały warsztat pisarski i byłam bardzo ciekawa jak pan Ryszard, mistrz kryminałów retro, poradzi sobie z akcją osadzoną we współczesności.Zaczęłam więc od przeczytania opowiadania "Niebiański dom" opublikowanego w "Awersie" i mój apetyt mocno się zaostrzył.

Nie będę Was trzymać w niepewności - to powieść jedyna w swoim rodzaju. Czegoś takiego zwyczajnie jeszcze nie było, ale na szczęście ma powstać cała seria. Obraz polskiego społeczeństwa ukazany na wielu płaszczyznach, przedstawiony w humorystyczny sposób, bez upiększeń, ale i bez karykatur. Z całą pewnością nie jest to lektura dla osób przewrażliwionych na punkcie narodowościowym i kościoła jako instytucji, ani dla fanów pewnej stacji telewizyjnej i rozgłośni radiowej. Choć z drugiej strony, może dzięki tej książce nabraliby dystansu do swoich poglądów.

Akcja wspomnianego wcześniej opowiadania toczy się kilka miesięcy wcześniej niż ta w powieści, ale jest ono niemal w całości przytoczone wtedy, gdy wydarzenia w nim opisane stają się istotne dla fabuły.

Głównym bohaterem określa się Marcina Engela, dziennikarza śledczego, działającego w duecie z Kamilą Frydrych, chod...

Rozczarowałem się. Niestety, wolę "Milicjantów z Poznania".

Kiedy słyszymy, że kolejna osoba została oszukana na nieuczciwej promocji, czy okradziona przez krążących po domach oszustów oburzamy się, nie dowierzamy, że wciąż znajdują się tak łatwowierni ludzie, albo wręcz uważamy, że dobrze się stało, bo skoro ktoś nie myśli to teraz ma za swoje. Niezależnie od tego jak oceniamy osobę poszkodowaną to jednego jesteśmy absolutnie pewni – MY NIGDY NIE UWIERZYMY I NIE DAMY PODEJŚĆ SIĘ ŻADNEMU HOCHSZTAPLEROWI! Ale czy na pewno? A co jeśli ktoś, kto w naszych oczach jest postrzegany jako autorytet podsunie nam pomysł dzięki któremu będziemy mogli zrealizować nasze marzenie? Czy w takim momencie i w stosunku do takiej osoby również wykażemy się ostrożnością, czujnością, czy wręcz podejrzliwością? Myślę, że większość z nas nie odpowie twierdząco na tak postawione pytanie.

Czy wobec tego powinniśmy dziwić sie, kiedy przeczytamy, że grupa starszych osób, która całe życie była zamknięta na szaro-burych osiedlach, w dwu-, trzypokojowych mieszkanka usłyszawszy o możliwości przeniesienia się do NIEBIAŃSKIEGO OSIEDLA nie mogła oprzeć się pokusie spędzenia jesieni swojego życia we własnym domku, w otoczeniu zieleni, wśród świergotu ptaków, komfortowo a, w porównaniu do wcześniejszych warunków, wręcz luksusowo? A jeśli do tego taka „spadająca z nieba” oferta zostanie uwiarygodniona przez osobę duchowną, którą z założenia obdarza się bezgranicznym zaufaniem, bo przecież komu jak komu ale księdzu nie można nie wierzyć, to s...

Recenzja premierowa.

Już po samym wstępie od autora wstąpił we mnie pełen relaks i z ciekawością zaczęłam się wgłębiać w tą powieść. Zaczęła się dość spokojnie jakbyśmy mieli zgubnie wierzyć, że to romans. Potem następuje wyjaśnienie całej ,, romantycznej" scenerii i nigdzie nie widać wcześniejszego miodu. Zaczynamy odczuwać mały dystans, który ma sprawić byśmy wiedzieli, że nie wolno nam uczestniczyć w tym śledztwie.

,, Mężczyzna obejmował kobietę wpół. Głowę miał pochyloną, tak jakby zmarł, całując ją we włosy".

Bohaterzy są dosyć zadziorni i potrafią tak intonować swoje wypowiedzi, że za każdym razem wyczuwamy ich sarkazmy. Praktycznie przedstawiają się sami, więc dokładnie możemy ich sobie wyobrazić. Nie ma tu postaci uległych, a nawet jeśli na pierwszy rzut oka są, to wierzcie, że to wam się tylko wydaje. Od pierwszej strony czuć tu męskie pióro. Postacie do wszystkich czują tutaj rezerwę. Nie chcą się z nami spoufalać, a swoje sekreciki pozostawiają na długo w tajemnicy. Okładka książki jest idealnym odzwierciedleniem do treści, gdyż pojawiają się tutaj rzeczy dobre, choć nienamacalne i delikatne, choć ulotne, a także brutalne i niestety wtedy prawdziwe. Czerń oznacza tutaj moc literatury grozy i tego dystansu, który jest obecny. To chyba pierwsza taka pozycja autora, gdzie pokazał nam coś pięknego i przerażającego zarazem.
Śledztwo mamy tutaj dosyć intensywne i bardzo interesujące. Takiego pana Ćwirleja jeszcze nie znałam. Przyznam s...

,,Niebiańskie osiedle" Ryszard Ćwirlej
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10⭐
64/2021
•
Chcesz znaleźć spokój i ciszę? Chcesz w tym zwariowanym świecie trafić do wymarzonego miejsca, w którym otoczą cię życzliwość, miłość i ciepło płynące wprost z serca? Każdy ma prawo do zasłużonego odpoczynku po ciężkiej pracy. Ty również możesz mieć to wszystko na wyciągnięcie ręki. Niebiańskie Osiedle czeka na ciebie.

Czy można sprzedawać miejsca w niebie? Czy ktoś skorzysta z takiej oferty? Ile to kosztuje? Czy to uczciwe? Moralne?

Nowa seria, nowy bohater, uznana jakość. Ryszard Ćwirlej, prawdziwy mistrz kryminału, pokazuje zupełnie nowe oblicze! Poznajcie Marcina Engela – mistrza świata w kłopotach, dziennikarza śledczego z Poznania, mieszkającego w Warszawie.
•
W niewielkich odstępach czasu w Pile i Warszawie umierają małżeństwa emerytów. Co te sprawy mają ze sobą wspólnego? Dlaczego w domach emerytów są te same broszury pewnego Niebiańskiego osiedla? Na to pytanie odpowiedzi będą musieli dowiedzieć się podkomisarze Jowita Skrzypczak i Franek Kaczmarek.
Głównym bohaterem jest Marcin Engel dziennikarz śledczy i reporter telewizyjny, któremu w pracy towarzyszy Kama, czyli Kamila Frydrych. Kiedy podejmuje on trop w sprawie tajemniczych sprzedaży domów na Niebiańskim Osiedlu. Do sprawy przyłącza się przyszywana babcia Marcina Pani Matylda, emerytowana policjantka. Co skrywa się pod przykrywką Niebiańskiego Osiedla?
•
Świetny kryminał! A nawet komedia krymi...

To było moje drugie spotkanie z autorem i tak jak poprzednio jestem mega zadowolona. 1 Tom serii „Marcin Engel” to od przeczytania pierwszej strony moje must have! Co się uśmiałam w niektórych fragmentach to moje. Książka, która nie może zostać pominięta ze względu na problem, jaki obecnie przeżywamy a mianowicie wyłudzenia oszczędności od starszych osób, ale i nie tylko. Sposób na wnuczka już dawno poszedł do lamusa, lecz słyszy się, co chwila, że jeszcze ktoś/gdzieś próbuje swoich sił w „biznesie”

Tutaj mamy wyłudzenie, ale nie takie fiu, fiu lelum polelum. Kochani tutaj to już majstersztyk dopięte na ostatni guzik. Nic, co dobre nie trwa wiecznie, więc i ten plan musiał, runąć. Oczywista oczywistość, że nie napiszę, co i jak ale poważnie nie czytajcie opisów tylko sami sięgnijcie po książkę, jako przygodę życia a dowiecie się, co tym razem wymyślił „Kościół”, (bo daleko i nie, tej instytucji do świeckości) żeby uszczknąć małe, co nie, co od naszych przesympatycznych seniorów.

Muszę też wymienić, że postać Matyldy Kaczmarek z komendy głównej MO emerytka dała popis jak trzeba postępować z takimi jak Oni, którzy chcą oszukać przemiłą panią starszą! To, co zrobiła i jak wyszła z tego wszystkiego to nawet teraz pisząc to mam uśmiech od ucha do ucha! Pamiętajcie szanujcie waszych dziadków, bo mogą przydać się w pewnej sprawie.

Oczywiście spotkacie się z morderstwem, ale takie umieranie w służbie lepszego bytu to na...

Książka w stylu jakby nie Ćwirlej, nie ma regionalizmów, wulgaryzmów i alkoholu na każdym kroku, bohaterowie też nowi. Za to została wartka akcja, wyraziste postacie, humor. Czytało się bardzo dobrze. Przekręt związany z budową osiedla tanich, dobrze wyposażonych domków dla osób starszych jest całkiem realny, biorąc pod uwagę ilość przekrętów na wnuczka. Mam wrażenie, że wątek z radiem jest wciśnięty na siłę, tak by nawiązać do toruńskiego właściciela i zademonstrować antyklerykalizm.

Dziś przychodzę do Was z książką „Niebiańskie osiedle” @cwirlej która ukazała się nakładem @czwartastronakryminalu
Coś genialnego! Uwielbiam komedie kryminalne(ta właśnie tym dla mnie była), choć przyznam, że mało jest takich, które mnie satysfakcjonują i które do mnie trafią. Tym razem, jest to dla mnie strzał w dziesiątkę!
Ja poczułam ten klimat, ojciec dyrektor, radiowe uzdrawiające audycje, przekazy pocztowe bo przecież to wszystko sprawi, że trafimy właśnie TAM! Kit, kit, kit! A wszystko to przekazane w tak świetny, sarkastyczny sposób i z taką dawką humoru, że nie jesteśmy w stanie oderwać się od książki, śmiejąc się w głos!

Babcia Matylda, emerytowana pułkownik MO skradła moje serce! Co za kobieta, pogromca zbirów w sutannach! 😂
Na czym zrobimy najlepszy biznes? Na ludziach! Zwłaszcza starszych, schorowanych i głęboko wierzących. Obiecanego wiele się zmieści…
Taką taktykę obrali przestępcy, bo kto by nie chciał trafić na Niebiańskie Osiedle, pod skrzydła Boga, żyć w dostatku i łasce?
Rozszerzone samobójstwo. Zdarza się, ludzie którzy spędzali ze sobą całe życie nie wyobrażają sobie pozostać sami. Sprawa jednak zaczyna budzić wątpliwości, kiedy na miejscu śledczy znajdują folder z ofertą Niebiańskiego osiedla. Te same foldery odkrywane są w innych miejscach, gdzie dochodzi do tragedii, a członkow...

"Niebiańskie osiedle" to powieść kryminalna od Ryszarda Ćwirleja, która rozpoczyna nową serie z Marcinem Engelem w roli głównej.

Kto z nas nie marzy o rajskim miejscu, gdzie może znaleźć upragniony święty spokój? O miejscu, które daje ukojenie dla ciała i duszy, gdzie można pogrzebać swoje zmartwienia i inne bolączki... no gdzie? Wydawać by się mogło, że nie ma takiego miejsca? Nic bardziej mylnego. Niebiańskie Osiedle wychodzi naprzeciw oczekiwaniom i oferuje pomoc tym, którzy na to zasługują. Witajcie w morderczym raju...

"Niebiańskie osiedle" to powieść kryminalna, która zahacza o miłość do Boga z wielkim przekręt w tle. Nie będę się zbytnio rozpisywać, bo czasem lepiej napisać mniej, a konkretniej. Tak więc to, że książka podoba mi się, nie podlega żadnej dyskusji - sam pomysł jest naprawdę w punkt, zwłaszcza, że temat jest na czasie i pokazuje jak łatwo wpuścić ludzi w maliny. Wielu z nas nadal jest ślepo zapatrzonych w wiarę i wiecie nie ma w tym niż złego, że ktoś jest wierzący. Jednak problem pojawia się wtedy, gdy zaczynamy bezgranicznie ufać swojemu "pasterzowi" i wpadamy w założoną przez niego pułapkę, bo nie każdy pasterz ma dobre intencje. Sami wiecie, że to temat, o którym można dyskutować bez końca... W książce nie brakuje dobrych ripost, jeśli ktoś miał okazje czytać wcześniejsze powieści kryminalne Ryszarda Ćwirleja to wie, że autor ma charakterystyczny styl, który bardzo mi odpowiada, co zresztą przy każdej możliwej okazji podkreślam. ...

Chcesz znaleźć spokój i ciszę? Chcesz w tym zwariowanym świecie trafić do wymarzonego miejsca, w którym otoczą cię życzliwość, miłość i ciepło płynące wprost z serca? Każdy ma prawo do zasłużonego odpoczynku po ciężkiej pracy. Ty również możesz mieć to wszystko na wyciągnięcie ręki. Niebiańskie Osiedle czeka na ciebie.

Brzmi ciekawie?
Czy takie ogłoszenie zachęciłoby Was do zakupu domu?
💥💥💥
"Niebiańskie Osiedle" to pierwszy tom nowego cyklu kryminalnego z Marcinem Engelem.
Niebiańskie Osiedle sprzedaje domy starszym ludziom.
Marcin jest dziennikarzem śledczym. Bada tajemnicze, podwójne samobójstwo dwójki starszych osób. Czy ma to coś wspólnego z ofertą kupna nowych domów? Kto na tym korzysta? Naszemu dziennikarzowi pomaga znajoma, była milicjantka.
Jej postać robi całą robotę. Jest cwana, nie boi się niczego, ma cięty język i dąży do celu bez zahamowań.
Książka jest kryminałem z dużą dozą humoru. Główny motyw od razu skojarzył mi się z pewnym duchownym w Polsce, którego uwielbia gro starszych osób.
Mimo tego, że to fikcja daje do myślenia. Jak łatwo dać się omamić, stracić oszczędności życia, być ślepym i głuchym na to co podpowiada nam rozum( o ile go mamy), a nawet stracić życie.
Autor świetnie zobrazował otaczający nas świat. Bardzo dobre pióro, humor, świetny styl. Wartka akcja, która mogłaby być minusem, bo książka bardzo szybko się skończyła. Czekam na kolejne tomy.
Dobry początek nowej serii. Polecam

Przyznam ze wstydem, że nie znam twórczości Autora. Tym samym podeszłam do książki bez jakichkolwiek oczekiwań, z całkiem wolną głową.

Dochodzi do dwóch przypadków samobójstw w Warszawie i Pile. Łączy je to, że sprawa dotyczy starszych małżeństw a w domu każdej z tych par zostają znalezione reklamy Niebiańskiego osiedla. Sprawą zajmuje się Jowita i Franek, dwójka policjantów. Swoje własne dochodzenie rozpoczyna dziennikarz śledczy Marcin a pomaga mu babcia Matylda.

Bohaterowie zbudowani od początku do końca, nie pozostało mi nic w sferze domysłów. Zakochałam się w babci Matyldzie, dla mnie to mistrzyni!!! Dla samej tej postaci warto poznać książkę a przecież zostaje jeszcze cała plejada innych ,,gwiazd". Słodka Dżesika czy jej totalne przeciwieństwo Kamila. No i oczywiście Marcin... Z jednej strony niezwykle bystry a z drugiej ogarnięty swoistą ślepotą.

Muszę przyznać, że uwiódł mnie styl pisania Autora. Przez cały kryminał mknęłam z lekkością i przyjemnością. Niewątpliwego smaczku dodawało sarkatyczne poczucie humoru. Wielokrotnie śmiałam się w głos.
Czytając miałam wrażenie jakby Autor świetnie się bawił konstruując całą opowieść. Może to zabrzmi dziwnie, bo w końcu to kryminał i są trupy ale bawiłam się przy nim świetnie.

Jest akcja, jest tempo, są soczyte dialogi oraz przede wszystkim jest bardzo dobra historia okraszona rewelacyjnym humorem. Czy można chcieć więcej? Ja otrzymałam wszystko czego mogę oczekiwać od dobrej książki...