Tęczowa dolina

Doskonała, jak wszystkie powieści Autora. Lubię Jego styl i humor. Jako lektor p. Ćwirlej też spisał się nieźle. Słychać, że nie jest zawodowym lektorem, ale za to doskonale podkreślał charaktery bohaterów i rozmaite sytuacje. Był w tym wszystkim nieodparty urok.
Brakowało mi tylko moich poznańskich bohaterów i poznańskiego światka.

O tym, że Ryszard Ćwirlej potrafi pisać kryminały lekko i zabawnie, dowiedziałam się przy lekturze „Tęczowej Doliny”. To drugi tom cyklu o dziennikarzu Marcinie Engelu i byłej milicjantce Matyldzie Kaczmarek, ale osobiście przetestowałam, że książkę można czytać jako historię osobną. Fabuła kręci się wokół zaginięcia postaci nadmorskiego uzdrowiciela, który karmił wszystkich wkoło cudownymi, uzdrawiającymi lekami. Marcin ze swoją dziennikarską ekipą mają zmierzyć się z tym tematem. I robią to w sposób, który mocno przypadł mi do gustu – historia nie jest specjalnie brutalna czy krwawa, raczej dzięki postaci Matyldy książce bliżej jest do cozy crime niż do mrocznego kryminału. Postacie są lekko przekoloryzowane i często osadzone w zabawnych sytuacjach, a dialogi to perełki, w których autor bawi się językiem polskim, powiedzonkami i schematami. Intryga może nie jest z tych ekstremalnie skomplikowanych, choć jest złożona i dobrze, sprawnie poprowadzona. Oczywiście w historii poprzetykane są też dosyć ironiczne uwagi na tematy społeczne dotyczącej naszej narodowości, a przede wszystkim obrywa się politykom i Kościołowi. Jednak wszystko utrzymane jest w lekkim, zabawnym nastroju, to taki kryminał z oczkiem puszczonym do czytelnika. Bawiłam się naprawdę świetnie, taka odsłona Ćwirleja jak najbardziej mi się podoba!

Zaczynając czytać, miałem wrażenie, że gdzieś już to było, ale przecież to najnowsza książka. Dopiero po kilkunastu stronach skojarzyłem, że znam postacie z wcześniejszego "Niebiańskiego osiedla".
Akcja kryminału dzieje się współcześnie, głównie w Ustroniu Morskim. Tajemniczy uzdrowiciel, przyrządza ziołową miksturę, która dosłownie chorych stawia na nogi. Co więcej, nie chce za to pieniędzy. A jednak komuś się naraził swoją działalnością, w momencie kiedy ekipa z Warszawy chce zrobić o nim reportaż, uzdrowiciel znika. A może został zamordowany?
Autor kontynuuje wcześniejszą powieść, czyli chyba można spodziewać się nowej serii. Znakomita, ale jednak wolę czytać o Teofilu Olkiewiczu i innych milicjantach.

Wierzycie z cudownych uzdrowicieli i jedynych w swoim rodzaju znachorów?🤔
.
Nie miałam przyjemności poznać poprzedniej części "Niebiańskie osiedle" i jej bohaterów, ale to mi w niczym nie przeszkadzało, aby odnaleźć się w tej historii. "Tęczowa dolina" rozgrywa się w malowniczym i pięknym Ustroniu Morskim. Tam tajemniczy uzdrowiciel, swoimi miksturami uzdrawia chorych ludzi i stawia ich na nogi. Nie pobiera od nich żadnych pieniędzy, prosi jedynie o ofiarę na rzecz Kościoła. Pewnego dnia uzdrowiciel znika, chorych przybywa, a nikt nie wie, co się z nim stało. W tym samym czasie na jednym z warszawskich osiedli w niewyjaśnionych okolicznościach ginie młody chłopak, pracownik korporacji. Czy tajemnicze zaginięcie i morderstwo mają z sobą coś wspólnego?
.
Kryminał z pewną dawką humoru, której szczerze się nie spodziewałam, więc zostałam mile zaskoczona taką odmianą. Autor słynie z wielkiego poczucia humoru, który za każdym razem umieszcza i dawkuje w swoich powieściach. Oprócz tego tajemnicza zagadka, nadmorski klimat i ciekawie wykreowani bohaterowie, którzy nadają tej książce charakteru i wyrazu, wszystko to łączy się w bardzo przyjemną lekturą. Co więcej, w bardzo wyraźny sposób autor nawiązuje do polityki, której chyba nie jest wiernym fanem, ale to w żaden sposób nie zniechęca czytelnika do dalszego czytania, masz ochotę tylko na więcej.
.
Pan Ryszard ma bardzo przyjemny i zabawny styl pisania, zabawny język, jego prześmiewcze nawiązanie do Kośc...

Lubię od czasu do czasu sięgnąć po książkę autora. Tym razem trafiło na ,,Tęczową dolinę".

W Warszawie ginie pracownik korporacji i to na moment przed złożeniem ważnej prezentacji. W Ustroniu Morskim dochodzi do pobicia i porwania człowieka, który swoją magiczną miksturą uzdrawia ludzi. Do tego dochodzi niespodziewany spadek... Ten mix plus świetni bohaterowie zapewnili mi sporo rozrywki.

Już wiem czego mogę się spodziewać po książkach autora i po raz kolejny się nie zawiodłam. Historia zagmatwana, pełna pobocznych wątków i okraszona doskonałym humorem.

Barwne i plastyczne opisy pełne trafnych i błyskotliwych określeń. Lekki i swobodny styl, wszystko tak naturalne, niewymuszone. No i oczywiście Matylda, kobieta pełna niespodzianek. Trudno mi również pominąć Dżesi 😂 ale nie mam odpowiednich słów by ją opisać.
Krótko mówiąc dobrze się bawiłam 😀

Dodam, że bardzo mi się podoba okładka 😍