Na trwogę bije dzwon

Nadkomisarz Antoni Fischer powraca w nowym, wojennym cyklu kryminalnym.

Morderstwo dokonane na kierowniku szkoły w Gaju Małym jest tak niezrozumiałe dla lokalnej społeczności, że o pomoc w rozwikłaniu zagadki tej śmierci zwracają się do poznańskiego śledczego. Antoni Fischer z właściwą sobie skrupulatnością przystępuje do sprawy, badając nawet najbłahsze tropy. Szybko łączy zabójstwo kierownika Eckerta z innym podobnym, dokonanym w przeszłości. Trafia również na trop złodziei kosztowności.

Zalety:
- bogate tło historyczne, uzupełnione o mało znane fakty (np. dlaczego po wojnie polsko-bolszewickiej polska armia nie poszła na Moskwę);
- barwna, targana przedwojennymi niepokojami Wielkopolska z całym entouragem społecznym, obyczajowym, kulturowym i językowym;
- język powieści trzymający się w ramach epoki;
- wyraziste postaci;
- lokalna gangsterka, przestępczy półświatek, drobni kombinatorzy i ciułacze;
- ciekawy, złożony wątek kryminalny, który sięga przeszłości;
- elementy sensacyjne i szpiegowskie;
- szczypta satyry.

Wielbiciele twórczości Ryszarda Ćwirleja oraz amatorzy kryminałów osadzonych w historycznych realiach będą zachwyceni tą powieścią. "Na trwogę bije dzwon" spełnia wszelkie cechy gatunku i z pewnością jest przyjemną odmianą dla współczesnych krwawych i szokujących powieści kryminalnych.

Pan Adam Cywka, który czyta audiobook powieści, określił ją mianem "powieści łotrzykowskiej"... i to jest...

Polska, a właściwie Wielkopolska na rok przed wybuchem wojny. Niemcy żyją obok Polaków, ale coś się szykuje, drobne niesnaski wiszą w powietrzu. Pod Szamotułami działacz niemiecki zostaje zamordowany wraz z rodziną. Jednocześnie w Poznaniu do mieszkania bogatego adwokata ktoś się włamuje. Co łączy te dwie sprawy?
Jak zwykle u Ćwirleja znakomicie oddane realia przedwojennej Wielkopolski, wplecione kilka historycznych ciekawostek, wszystko podane z niewielką dawką gwary i humoru. Czyta się znakomicie. Ostatni rozdział, dość nietypowy w książkach autora, bo pisany w pierwszej osobie, daje nadzieję, że będzie kontynuacja. A pole do popisu jest (Witaszek, Bollwerk).

Rewelacyjna powieść, będąca doskonałym wstępem do cyklu wojennego z Antonim Fischerem., Teraz tylko trzeba czekać na ciąg dalszy.

Po ośmiu tomach kryminałów retro z Antonim Fischerem toczących się w czasach międzywojennych, Ryszard Ćwirlej przenosi tego bohatera do nowego cyklu - cyklu wojennego, który, jak nazwa wskazuje, toczyć się będzie w czasie II wojny światowej. Pierwszy jego tom to “Na trwogę bije dzwon” i spokojnie mogą po niego sięgnąć również ci czytelnicy, którzy z Antonim Fischerem jeszcze do czynienia nie mieli. Jest to w sumie taka zapowiedź cyklu, wprowadzenie - akcja główna toczy się zimą 1938 roku i kręci się wokół skomplikowanej sprawy morderstwa. W tym czasie nastroje społeczne w Poznaniu, mieście, w którym polskość miesza się z niemieckością, są już wyraźnie podburzone, dużo się tam dzieje, dochodzi do różnych starć, do podziałów na społeczne grupy. Oczywiście to też czas wzmożonych przestępstw, co nie ułatwia rozwiązania zagadki morderstwa, a to dosyć wyraźnie odczuwamy - bohaterowie powieści zajmują się kilkoma sprawami naraz. A jednak zagadka kryminalna, choć zajmująca, dobrze przemyślana, a równocześnie potraktowana w sposób z delikatnymi podszyciem humoru, wydaje się nie być tutaj tym, co dominuje, a na pewno nie jedynym elementem historii, który przyciąga uwagę czytelnika. Tym drugim jest oddanie codzienności życia ludzi, poznaniaków w tamtych czasach. Z książki wręcz wypływa ogromna wiedza autora, jednak nie daje to wrażenia wymuszenia, a raczej w bardzo naturalny sposób obrazuje to, jak wtedy wyglądała rzeczywistość poczynając od tego jak się mówiło, poprzez to co się j...