Świat nocy 1 recenzja

Książka nie powala. "Świat Nocy 1" to młodzieżowa opowieść ze świata wampirów, czarownic, wilkołaków i zmiennokształtnych. Autorka poczytnych młodzieżowych "Pamiętników wampirów" stworzyła innych bohaterów, którzy mieli być alternatywą dla Demona, Stefana i Eleny. Pamiętam, że według mojej młodzieńczej wersji "Świat Nocy" bił "Pamiętniki..." na głowę. No cóż... To świadczy tylko o tym, że każdy czytelnik kiedyś dojrzeje. "Pamiętniki wampirów" kompletnie mi się nie podobały a wraz z upływem czasu stwierdzam, że "Świat Nocy" niestety nie zestarzał się godnie.

Książka została podzielona na 3 osobne historie. Pierwsza z nich, "Dotyk Wampira" mówi o nastoletniej Poppy North, która odkrywa, że jest poważnie chora. W tym trudnym dla niej czasie może liczyć na wsparcie swojego przyjaciela, w którym skrycie się podkochuje, Jamesa Rassmussena. Ale James nie jest zwykłym nastolatkiem... Stanowi dla Poppy śmiertelne niebezpieczeństwo. "Dotyk Wampira" jest krótko mówiąc nudną i płytką opowieścią o miłości pomiędzy zwykłą dziewczyną i niezwykłym chłopakiem. Płytką, bo tu za szybko wszystko się dzieje. Bohaterowie szybko się odkrywają, nie ma tu napięcia ani akcji. Po prostu nudy i męczarnia.

Druga opowieść to "Córki Nocy". Jej bohaterkami są niezwykłe siostry - Rowan, Kestrel i Jade Redfern. Do nich można dokooptować ich kuzyna Ascha, który na krótką chwilę pojawia się w końcówce pierwszego opowiadania. Dziewczyny sprowadzają się do swojej ciotki Opal. Na miejscu poznają Mary-Lynnette i Marka Carter'ów - rodzeństwo, które mieszka w najbliższym sąsiedztwie ich ciotki. Jak można się domyślić, jak było w poprzednim opowiadaniu tak jest i tu - zakazana miłość pomiędzy zwykłymi i niezwykłymi ludźmi. Odrobinę lepsza historia od poprzedniczki. Nie tak płytka, ale i tu za szybko się to uczucie rozpędza i zbyt łatwo na wierzch wychodzą wszystkie tajemnice. Akcja tego opowiadania jest nieco lepsza, mroczniejsza. To zdecydowanie najlepsza część w tym tomie.

Trzecie, ostatnie opowiadanie nosi tytuł "Zaklinaczka". Jeśli chodzi o wciągającą fabułę plasuje się pomiędzy dwoma poprzednimi opowiadaniami - jest lepsza niż "Dotyk Wampira" ale gorsza od "Córek Nocy". Jej bohaterką jest niezwykła Thea Herman i jej kuzynka Blaise. Jeśli chodzi o zwykłego człowieka to jest nim nastoletni Eric Ross. Kuzynki są swoimi przeciwieństwami - Thea jest tą grzeczną i spokojną a Blaise to tzw. diabeł wcielony - krnąbrna, pewna siebie, niebezpieczna. Dziewczyny sprowadzają się do Nevady po tym, jak zostały wyrzucone z poprzedniej szkoły. Już pierwszego dnia pobytu w nowej szkole ściągają na siebie problemy - oczywiście miłosne. Jakie konkretnie? Tego nie mogę powiedzieć, jeśli będziecie chcieli się przekonać co i jak to sięgniecie po tę książkę, jednak ja nie polecam.

"Świat Nocy" zdecydowanie nie jest lekturą dla dorosłego czytelnika. Owszem, można przeczytać, ale po poznaniu choćby młodzieżowych wampirów z Morganville, z sagi "Zmierzch" czy tych dla dorosłych spod pióra Anne Rice czy Brama Stokera będziecie mocno rozczarowani - zbyt banalna, zbyt dziecinna, zbyt płytka lektura. Nie polecam.