Na skraju załamania recenzja

Cass Anderson jest typową kobietą po trzydziestce. Ma przystojnego męża, pracę w szkole, którą lubi, najlepszą przyjaciółkę i grono sympatycznych znajomych. Wiedzie zupełnie zwyczajne życie do momentu, w którym wracając do domu w burzową noc, mija na rzadko uczęszczanej drodze samochód z kobietą w środku. Z pozoru zdarzenie to nie powinno w ogóle wpłynąć na życie Cass, a jednak z różnych powodów zmienia je o 180 stopni.

Następnego ranka Cass dowiaduje się, że kobieta w aucie padła ofiarą morderstwa. Wychodzi też na jaw, że zamordowana to Jane Walters, kobieta, którą Cass poznała niedawno i upatrywała w niej materiał na dobrą przyjaciółkę. Cass zaczynają dręczyć wyrzuty sumienia z powodu tego, że nie zatrzymała się, by udzielić Jane pomocy, gdy ta jeszcze żyła. Tymczasem narastające napięcie sprawia, że zrozpaczona Cass zaczyna zapominać o coraz większej liczbie mniej lub bardziej istotnych spraw. Nie byłoby w tym nic niepokojącego, gdyby nie fakt, że matka Cass miała zdiagnozowaną wczesną postać demencji. Czy to schorzenie dopadło i ją? A może komuś zależy na tym, by popadła w obłęd?

To moja druga przygoda z książkami B.A. Paris. I również udana. "Na skraju załamania" to bardzo dobrze napisany thriller z wartką akcją i nieszablonowymi bohaterami. Pomimo, że Cass z początku mnie irytowała, w końcówce zaskarbiła sobie mój szacunek. Zakończenie przewidziałam tylko w części, także było dla mnie dosyć zaskakujące.

Książkę czyta się bardzo dobrze i jest to jeden z tych thrillerów, które zostają z nami na dłużej po przeczytaniu. Motywy, którymi kierują się bohaterowie są stare jak świat, a jednak autorce udało się stworzyć historię, w której nie wyczułam wtórności ani znużenia powtarzaniem wątków z innych powieści tego gatunku. W dzisiejszych czasach to trudne, bo thrillerów w podobnym klimacie powstaje na pęczki.

Powieść polecam miłośnikom thrillerów, zwłaszcza domestic noir, jak również osobom, które dopiero chciałyby rozpocząć przygodę z tym gatunkiem. Przemocy nie ma tutaj aż tak dużo, jest za to sporo dobrze napisanego wątku psychologicznego.