Niegrzeczny szef recenzja

O wielki władco romansów, jak mogłeś włożyć tę książkę w me ręce?
Bardzo nie lubię pisać źle o książkach, ale ostatnio trafiam na coraz więcej takich pozycji. W powieści "Niegrzeczny szef" jako pierwsza rzuciła mi się w oczy jej długość, bo chyba jeszcze nie czytałam romansu, który miałby nieco ponad sto stron. Pomyślałam sobie jednak, że może jest to książka krótka, ale konkretna. I cóż. Bardzo konkretna.
Wszystko zaczęło się całkiem nieźle, autorka przedstawiła nam głównego bohatera, wyjaśniła, że jest on dyrektorem wydawniczym, a w dodatku okropnym playboyem, który ma odrobinę nierozgarniętą asystentkę i właśnie rozmowie z nią pani Whitney poświęciła kilkanaście stron (ciągle pamiętajmy o tym, że stron w całej książce jest około sto). Po przeczytaniu całości, mam nawet wrażenie, że to była najlepsza scena z całej tej pozycji. Później niestety było już tylko gorzej. Akcja leciała na łeb, na szyję, miesiące mijały, a o relacji głównych bohaterów wiedzieliśmy niewiele. O wszystkim informowały nas o wszystkim maile pomiędzy Myą, a jej przyjaciółką, które chyba z założenia miały być zabawne, ale dla mnie były po prostu żenujące. Główna akcja zaczyna się dopiero gdzieś w połowie książki i wcale nie jest lepsza. Okazuje się, że Mya,o której już zdążyłam wspomnieć, pracuje w wydawnictwie od roku i jest prawą ręką dyrektora. Jest on oczywiście okropnym dupkiem, ale nic nie wskazuje na to, żeby tę dwójkę cokolwiek do siebie ciągnęło, poza jakimś tam pociągiem fizycznym, bo o żadnych uczuciach pozytywnych nie było mowy. Scenek pomiędzy bohaterami jest jak na lekarstwo i wszystko skupia się na mailach, jakby to właśnie one były w tej książce najważniejsze.
Najbardziej rozbawiła mnie jednak scena erotyczna pomiędzy tą dwójką, bo w pierwszej chwili miałam wrażenie, że to jest jakiś sen bohaterki, ale niestety nie. Ni z tego, ni z owego, okazało się, że jednak coś ich łączy, a to wszystko (a jakże!) przez maila,którego Maya przypadkiem wysłała do swojego szefa.
Po przeczytaniu tej książki mam wrażenie, że autorka wcale nie miała na nią pomysłu i po kilku stronach odechciało jej się całkowicie pisać tę historię i zrobiła to po prostu "na odwal się", żeby wydawnictwo się nie czepiało.
Jedynym plusem jaki dostrzegam jest styl pisania szanownej autorki, bo akurat do niego nie mam nic i jeżeli fabuła oraz wydarzenia zostały poprowadzone w przemyślany sposób, to mogłaby być to ciekawa książka.
Reasumując, mam wrażenie, że jest to jeden z najgorszych romansów jaki w swoim życiu przeczytałam i raczej nie mogę go nikomu polecić.