Obiecaj, że wrócisz recenzja

„ Tylko miłość może przeciwstawić się złu.” (str.492)

Jak wszystkie książki autorki tak i tę czytało się z ciekawością i zainteresowaniem, zwłaszcza, że poruszała tak ważny dla Polaków temat jakim była zbrodnia katyńska. Bohaterką jest Karolina, żona i córka polskich oficerów. Mieszkała z małym synkiem w Brześciu, opanowanym przez Rosjan i Niemców. Rosjanie wywozili rodziny wziętych do niewoli po kapitulacji polskich żołnierzy w głąb Rosji. Jej ukochany mąż i jego przyjaciel Waldek zostali wzięci do niewoli i nikt nie znał ich losów ani miejsca pobytu.

Dzięki wstawiennictwu niemieckiego oficera Webera wróciła do Warszawy i zamieszkała z teściami. Nie poznawała swojego miasta, zrujnowanego i zniszczonego przez Niemców. Jej ojciec z przedstawicielami rządu uciekł do Rumunii, później zadomowił się w Anglii. Był człowiekiem, który własny interes przedkładał nad honor i patriotyzm. Był człowiekiem despotycznym i stanowczym. Nikt mu się nie mógł sprzeciwić i narzucał wszystkim swoją wolę. Mimo że trzymał córkę krótko zadbał o jej wykształcenie i doskonałe maniery. Dopiero mąż wyrwał ją spod kurateli ojca.

W roku 1942 do domu teściów Karoliny wprowadził się Weber z ciężarną małżonką. Dawni jego mieszkańcy żyli w ciągłym strachu. Ich życie wisiało na włosku, zdani na kaprysy i humory niemieckiego oficera i jego żony.

„ Wojna wymagała innego myślenia, innego patrzenia na rzeczywistość.” (str.74)

Karolina ciągle szukała informacji o swoim zaginionym mężu. Była samotna i rozgoryczona. Leni żona Webera marzyła o wygodnym i eleganckim życiu. Dom, który zajął jej mąż bardzo ją rozczarował i nie spodobały jej się jego mieszkańcy. Postanowiła urządzić go na swoją modłę i wprowadzić swoje zwyczaje. Nie czuła się swobodnie w obecności Karoliny, emanującej pewnością siebie, nienagannymi manierami i wyższością. Sytuacja stawała się coraz bardziej napięta.

Karolina była w pułapce. Z jednej strony mieszkała z Niemcem i jego żoną, z drugiej strony mogła być wzięta za kolaborantkę. Weber całkowicie pochłonięty pracą zaniedbywał żonę, która była coraz bardziej sfrustrowana. Czuła się samotna i zaczęła zmuszać Karolinę, aby towarzyszyła w jej wyprawach poza domem. Zaczęła się też zwierzać z osobistych problemów i marzeń. Gra którą wszyscy toczyli była niebezpieczna, a stawka wysoka.

Na mocy amnestii z więzienia NKWD został zwolniony Waldek. Bity tam i okrutnie torturowany prędzej spodziewał się śmierci niż wolności. Był jedynym który ocalał z obozu w Kozielsku. Jako jedyny został cofnięty z transportu. Był świadkiem wywózki polskich oficerów w nieznane. Jednak uznano, że może być rosyjskim szpiegiem. W Anglii po przeszkoleniu został wysłany do Warszawy z poleceniem wstąpienia do AK i opieki nad Karoliną i jej synem. Miał być żołnierzem do zadań specjalnych.

Wszyscy zastanawiali się nad losem zaginionych polskich oficerów więzionych w sowieckich obozach. W roku 1943 Niemcy odkryli pod Smoleńskiem groby tysiąca zamordowanych przez NKWD polskich oficerów. W obliczu odnoszących porażek postanowili wykorzystać ten fakt w celach propagandowych. Informacja o odkryciu grobów wstrząsnęła Polakami.

W tej wojnie wygrywał silniejszy, a słabszy skazany był na tułaczkę, poniżenie, tortury lub śmierć. Jednak tych, którzy pokazywali swoją wyższość, znęcając się nad słabszymi dosięgła zasłużona kara.

„ Nieraz trzeba zrobić cos niewłaściwego, aby kogoś chronić.” (str.379)

Ciekawa lektura warta polecenia.