Oblężenie i nawałnica recenzja

Drugi tom cyklu Grisza. Jakby zagubiony w całej trylogii, pewne rzeczy rozwija, coś dodaje, lecz przede wszystkim się dłuży...

Bohaterom udało się uciec przed ścigającym Alinę Zmroczem, zaczynają oni nową drogę, a raczej starają się uporać z nową codziennością w zamorskiej krainie. Iluzja spokoju nie trwa jednak długo. W ich życiu ponownie pojawia się zagrożenie. Starają się wybrnąć z całej sytuacji, jednak nie jest to niestety możliwe. Historia zatacza koło i lądują tak naprawdę w punkcie wyjścia. Pozostaje im obmyślić plan dalszego działania. Coraz większymi krokami zbliża się bowiem ostateczne starcie z mrocznymi siłami.

Pierwszy tom trylogii składał się głównie z utartych schematów, jednak przyznam szczerze, że nie przeszkadzało to w lekturze. Mimo braku oryginalności w tworzeniu postaci czy też prowadzeniu akcji, świat przedstawiony był niezwykle plastycznie, co pozwalało na dokładne i bezproblemowe wejście w historię. Zdawałoby się więc, biorąc pod uwagę zawrotne tempo w poprzedniej części, że "Oblężenie i nawałnica" będzie jeszcze lepsze. Niestety tutaj czytelnik się zawiedzie. Po ciekawym początku, z każdą kolejną stroną fabuła jakby coraz bardziej zwalnia. Co najdziwniejsze, spotykamy się tu z mniejszą dozą schematów i większym urozmaiceniem fabuły, powinny być to więc plusy. Jednak brakuje w tym wszystkim zaciekawienia odbiorcy.

Cały czas sporym problemem, szczególnie dla mnie, jest postać Aliny. Stereotypowa i płytka. Nie wnosząca wiele do całej historii. W tym tomie zdaje się jeszcze bardziej irytująca. Jest zagubiona, niezdecydowana, niezbyt inteligentna. We wszystko wkrada się pewien trójkąt miłosny, którego zupełnie nie rozumiem. Zachowanie głównej bohaterki w tej kwestii jest wręcz nielogiczne. Ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Za to dla równowagi wreszcie pojawia się ktoś bardziej interesujący, zaradny i mam wrażenie stający się podporą dla całej historii.

Jest to książka napisana dobrze, taka, którą czyta się szybko. O dziwo chciałam wiedzieć co będzie dalej i pomimo tego, że nie spełniła moich oczekiwań chciałam doczytać do końca. Cały cykl wydaje mi się interesujący i mimo niedociągnięć wydaje mi się, że warto po niego sięgnąć. Ja na pewno zabiorę się za część trzecią.