Ostatnia spowiedź recenzja

Na co zawsze jest moda? Na miłość! A czy można wyobrazić sobie coś romantyczniejszego niż zakazane uczucie? I to na dodatek nie pomiędzy byle kim, lecz zwykłą kobietą i sławnym muzykiem? Oh… ile z nas marzyło o tym, że ich idol je zauważy i pokocha. Problem polega jednak na tym, że Ally nie wie kim jest Bradin. Mimo to rodzi się między nimi uczucie... Ale czy oszukiwanie w miłości komuś wyszło na dobre?
Do książki podchodziłam, jak zwykle ja sceptycznie. Miałam lekkie obawy czy przebrane przez kolejne „romansidło” z mdławą historyjką w tle. I cóż… Nie tylko przebrnęłam, ale i pokochałam. Książka ta jest wyjątkowa. Zachwyciłam się nią począwszy od różowej (wewnątrz) okładki, po "Ciąg dalszy nastąpi". Cała akcja cały czas kręci się praktycznie wokół miłości bohaterów a mimo to nie ma się ochoty rzucić książką w kąt z myślą „nigdy więcej” Wręcz przeciwnie. Chce się więcej. Łaknie tego, jak kolejnego oddechu. Nasze myśli już nie należą do nos, a każdy wstrzymany oddech jest wręcz bezwarunkowy.


Książka zachwyca przede wszystkim opisami tak realistycznymi, prostymi i dosadnymi które idealnie pomagają czytelnikowi wyobrazić sobie tą sytuację. Nie ma tu zbyt dużo zbędnych w tym wypadku zbędnych opisów miejsc. Odpowiednią atmosferę książce dodają same przemyślenia bohaterów. Ich uczucia. I chociaż zawsze uważałam, ze to dialogi nadają szybkość akcji, dynamikę książki i są po prostu najbardziej dosadne, ta książka wywróciła moje rozumowanie o 180 stopni.

Lecz ja to ja, i nie zamierzam tylko wychwalać. Książka jest przepiękna. To niezaprzeczalna prawda i nawet ja nie znajdę w niej dużo minusów (no chyba że za jej czynnie zabierze się zatwardziały fan akcji i horrorów) ale jednym z nich jest po prostu…. Przesłodzenie. Można to zauważyć dopiero po przeczytaniu książki, a tak przynajmniej było w moim wypadku, lecz myślę, że nawet to dodaje urokowi tej książce. Oraz niestety trochę irytowała mnie ta ciągła zmienność i niezdecydowanie bohaterów, chociaż z góry ich los był przesądzony.

Co nieco o debiutującej autorce, czyli… liczę na więcej. Jest styl, przekaz, całość, genialność prostego pomysłu ubranego w słowa. Nie jest to może wybitna pisarka, lecz myślę iż tylko doświadczony pisarz lub pewny swego geniuszu może pozwolić sobie na ciężki i zawiły język w książce.

Podsumowując. Jedno z dzieł literatury o miłości i cieszę się, że zdążyłam przeczytać tą książkę przed końcem świata ;) A tak po za tym, jak można było to tak zakończyć??!! Na pewno sięgnę po kolejny tom. Polecam.