Recenzja książki Dziewczynka z ciasteczkami

Jest to moja pierwsza w tym roku świąteczna książka, którą jestem dosłownie zachwycona.
Na samym początku muszę wspomnieć, że już sama okładka przyciąga wzrok i wprowadza czytelnika w klimat zimowy, świąteczny.
Główną bohaterką jest Zosia, która skradła moje serce jest to mała dziewczynka, pełna energii, radości, potrafi rozbawić najbardziej ponurego, poważnego człowieka.
Jej mama jest przemęczona pracą, ma ogromnego doła, nie uśmiecha się i nic ją nie cieszy, pada również podejrzenie, że może cierpieć na depresję. Dziewczynka często spędza czas u sąsiadki, żeby mama mogła odpocząć po pracy, a sama uwielbia spędzać czas z ludźmi.
Pani Krystyna uwielbia Zosie i staje się jej najukochańszą babcią. Opowiada swoje historię, przeżycia z czasów II Wojny Światowej, które nie do końca mała sąsiadka rozumie ale zawsze ochoczo słucha i zapamiętuje.
Poznajemy również Pana Jerzego, który jest typem samotnika. Przeważnie jest odbierany przez innych, jako gbur przez to, że nie utrzymuje z nikim kontaktu, jest bardzo zamknięty w sobie. Często jak ktoś usiłuje go odwiedzić, to on udaje, że nie ma go w domu, żeby tylko nikogo nie wpuszczać do mieszkania i mieć spokój.

Czy małej Zosi uda się otworzyć serce starszego sąsiada i odkryć jego prawdziwy charakter?

Pojawia się również Radek, który podaje się za wnuka Pana Jerzego z którym nigdy nie miał kontaktu, a teraz chciałby to naprawić i poznać swojego dziadka ale czy uda im się dojść do porozumienia?

W książce możemy poznać różne legendy o Gdańsku, co jest bardzo ciekawe i mało spotykane w powieściach.
Spodobał mi się taki dodatek w książce, ponieważ miło było poczytać ciekawostki na temat tego miasta.

Dla mnie postać Zosi jest wspaniała, potrafi rozbawić czytelnika ale także wzruszyć i doprowadzić do łez.

Myślę, że w każdym otoczeniu powinna znaleźć się taka Zosia, która pokaże nam, że życie jest piękne, że ludzie są otwarci, pomocni tylko trzeba umieć do nich dotrzeć. Chyba jeszcze nigdy nie spotkałam tak odważnego, zarażającego uśmiechem dziecka.
W dzisiejszych czasach jednak ważniejsze są technologię niż człowiek, co jest dla mnie bardzo przykre i przerażające.
Serdecznie polecam tą książkę nie tylko w okres świąteczny