Pod dachem z mordercą recenzja

umysł w niepokoju zatopiony
pamięć w mroku złych zdarzeń
od lat jej mąż zaginiony
tak wiele to miało znaczeń
złem człowieczy umysł natchniony
dokonał niewinnych straceń
obliczem morderczym zamglony
pozbawił ich życia marzeń

podszepty myśli niepokojących
wkradają się w duszy ramiona
szkice zwątpień nieustających
rysują w głowie znamiona
ułudą i kłamstwem nęcących
i prawda jakby zaćmiona
mrokiem uścisku trzymających
i dusza już jakby stracona

Umysł w klatce własnych niepewności zamknięty na kłódkę złych wspomnień. Wewnętrzne dziecko, a przed nim migawki przemocy psychicznej. Krzywdzącej i zostawiającej na duszy znamię bolesne. Takie, które ze strony rodzica nigdy nie powinno wybrzmieć. Niepokój pojawiający się zewsząd, domysły i podejrzliwość ogarniająca zmysły. W marazmie lęku i ciągłych poszlak uwikłana kobieta, której zaginął mąż, a który podejrzany jest o morderstwa. Ułuda czy rzeczywistość, fałsz czy prawda, insynuacja czy pewność?

Zaszufladkowana głęboko w sercu nadzieja, że to nie on. Przecież nie udowodniono mu win. Domniemania i wtargnięcie w odmęty doszukiwań się prawdy. Każda ścieżka, każdy krok i ślad zataczają swoje niepokoje i wpełzają do umysłu, by pogubił się we własnym zaufaniu. Wszędobylskie poczucie lęku duszę w swoje szpony chwyta. Nie wypuszcza, trzyma mocno. Bo ludzie wyrok wydali, dokonują linczu. W tym otoczeniu bezustannej niepewności tkwi Olga, bohaterka uwikłana w czyjąś morderczą wizję, pragnienie wskrzeszenia.

„ Pod dachem z mordercą ” to thriller, który duszę czytelniczą niepokojem obmywa, do myśli się wprasza - nachalnie je sobie zagarniając, w zamian z poczuciem satysfakcji ją zostawiając. Ramię w ramię, myśl obok myśli kroczy ku tej czytelniczej duszy, delektując ją aurą lepką od niepewności i medycznymi zagadnieniami, które tylko autorka tak umiejętnie potrafi przedstawić. W tym wszystkim przemyca ważne społeczne tematy, które zmuszają do podjęcia własnych refleksji. Niezmiennie uwielbiam ten styl. Wyróżnia się na tle innych thrillerów.