Recenzja książki Policjanci. Bez munduru

Kto lubi czytać książki o pracy polskiej policji nie będzie rozczarowany. „Policjanci bez munduru” to wywiady Katarzyny Puzyńskiej, autorki kryminalnej serii o Lipowie i psycholog z wykształcenia z policjantami kryminalnymi – funkcjonariuszką CBŚ, policjantami z wydziału kryminalnego, medykiem sądowym, psychologiem policyjnym. 

Policjanci opowiadają o tym, jak ich służba wygląda naprawdę. O blaskach i cieniach tego zawodu, problemach z przełożonymi, o sytuacji kobiet w policji, brakach w sprzęt, czy małej ilości szkoleń, podejściu społeczeństwa do policjantów, ich życiu rodzinnym oraz wpływie tej specyficznej pracy na ich życie prywatne. 

Z jednej strony, ta praca daje im ogromną satysfakcję, ale trzeba również umieć znaleźć równowagę między pracą, a życiem „po służbie”, ponieważ sami policjanci przyznają, że ogromnym problemem policjantów jest ich życie po przejściu na emeryturę, gdy nie ma się jakiegoś np. hobby,  trudno jest przyzwyczaić do normalnego życia cywila, gdy brakuję tej adrenaliny, jaka daje służba w policji.

Z jednej strony, ta książka pokazuje, że praca policjantów bez munduru może być naprawdę fascynująca, a z drugiej strony przychodzi refleksja, że wielka szkoda, ponieważ to powinna być formacja apolityczna, w pełni profesjonalna, dobrze opłacana i cieszyć się szacunkiem społeczeństwa. Ale do tego potrzeba edukacji społeczeństwa i mądrych ludzi do zarządzania tą formacją.

Zaletą książki jest jej aktualność, książka powstała w 2018 roku oraz przekazanie przez autorkę połowy dochodów ze sprzedaży książki policyjnej Fundacji Pomocy Wdowom i Sierotom po Poległych Policjantach.

Więcej takich książek. Warto przeczytać.