Wypalenie. Jak wyrwać się z blędnego koła stresu recenzja

Czujecie się czasem „wypaleni”?
Dzisiaj przychodzę do was z recenzją „Wypalenie. Jak wyrwać się z błędnego koła stresu” Dr Emily Nagoski i Amelii Nagoski.
W pędzie dnia codziennego zapominamy o sobie. Ale pędzimy dalej, aż pewnego dnia brakuje nam sił, mamy ochotę się poddać. Z każdej strony uderzają w nas oczekiwania innych wobec nas. Jak przerwać pasmo wewnętrznego samobiczowania i pogodzić się ze sobą?
Zazwyczaj stronię od poradników motywujących, budujących i generalnie takich, które mają za zadanie pokazać nam jakie życie jest piękne jeżeli zaczniemy troszkę nad sobą pracować.
Ale ten poradnik pozytywnie mnie zaskoczył. Może nie swoimi radami (ale o tym później), a językiem. Język był bardzo przystępny, a jednocześnie zahaczał o naukowe terminy, które w prosty sposób były wytłumaczone czytelnikowi. Jest to dla mnie ważne, bo większość takich poradników opiewa albo w ciągi niezrozumiałych wyrazów i zamiast kubka z herbatą mamy słownik obok siebie, albo jest napisany jakbyśmy byli dziećmi. Drażni mnie i jedno i drugie, dlatego też na ogół stronię od takich książek, a ta mnie miło zaskoczyła.
Co do samych rad i metod, to książka nie jest jakoś mega odkrywcza. Dobre jest napewno to, ze nie powtarza się w niej w kółko to samo, ale niemniej większość z tego możemy przeczytać na większości blogów motywacyjnych prowadzonych przez profesjonalistów. Specjalnie użyłam słowa profesjonaliści tutaj, bo pozycja ta emanuje swoim profesjonalizmem, jednocześnie uderzając w prostego człowieka, czyli takie, który nie biegnie do biblioteki naukowej po książkę, a raczej do empiku.
Bardzo natomiast przypadły mi do gustu porównania. Zabawne, rozluźniające i generalnie wprowadzające przyjazną atmosferę sprawiały, ze łatwiej się utożsamić z przykładami podawanymi przez autorki.
Podsumowując, jest to coś dla każdego kto nigdy poradnika nie czytał i nie jest pewny czy to coś dla niego. Spodoba się również weteranom, bo sam w sobie sposób konstrukcji książki jest nieco inny niż zazwyczaj spotkałam. Jednak jest to tylko moje podejrzenie, bo być może dla kogoś, kto często czyta takie rzeczy to nie jest nic odkrywczego.