Podaj dalej recenzja

Hania i Arkadiusz Czernikiewicz stanowią idealną parę. Mimo, że oboje pochodzą z patologicznych rodzin, potrafili stworzyć małżeństwo pełne miłości, przyjaźni i szacunku. Życie upływa im spokojnie, ale bez nudy. Arkadiusz, jako żołnierz zawodowy, w swoją pracę wpisane ma ciągłą zmianę miejsca zamieszkania. Hania akceptuje ten stan rzeczy, a jako nauczycielka nie ma nigdy problemu ze znalezieniem pracy w nowym miejscu. Jedyny smutek, z jakim się borykają, to brak upragnionego dziecka. Po 20 latach małżeństwa nadarza się w końcu okazja, aby osiąść na stałe w wymarzonym domku na wsi Śliwin niedaleko Rewala. W tym czasie Arkadiusz otrzymuje jednak rozkaz wyjazdu na misję do Afganistanu, na kilka miesięcy. Hania pogrąża się w pracy zawodowej i remoncie nowego domu. Toczy ją samotność i strach o męża. Lecz życie toczy się dalej... Czuć napięcie. W powietrzu wisi coś niedobrego, coś strasznego, co musi się wydarzyć... Czy małżeństwo przetrwa tę próbę?
„Podaj dalej” Doroty Schrammek to przepiękna historia o miłości, szacunku, walki o lepsze jutro, walki z własnymi słabościami, i o tym, że warto być dobrym człowiekiem.
Ale to nie jedyny wątek w tej historii. Autorka na bazie społeczności Śliwina pokazuje nam różne zachowania oraz problemy społeczne, spowodowane brakiem szacunku i zrozumienia dla ludzi i tradycji. Promuje pozytywne postawy i zachowania wobec innych, szacunek i zrozumienie dla starszych, szacunek do historii danego miejsca, pomoc słabszym i biedniejszym. Pokazuje, jak wspaniałe rzeczy można stworzyć współpracując, będąc życzliwym i dzieląc się dobrocią. Gdyby każdy „podałby dalej” odrobinę dobroci, wszyscy mielibyśmy jej aż nadto…
Dzięki autorce poznać możemy też bogatą historią regionu oraz piękno polskiej przyrody, która daje poczucie wolności i szczęścia. Dorota Schrammek bierze w obronę polską wieś, promuje polską tradycję i kulturę wplatając opisy świątecznych zwyczajów, potraw, legend, pieśni, przy czym robi to w sposób ciekawy, nietendencyjny tworząc magiczny klimat. Całość czyta się naprawdę przyjemnie. Autorka poprzez dźwięk, światło i malowanie słowami wprowadza wspaniałą atmosferę, wzbudza emocje… Warto to wszystko poczuć na własnej wyobraźni, przeczytajcie sami... Polecam.