Promyczek recenzja

Kate wyjeżdża na studia do San Diego z dala od swojego najlepszego przyjaciela Gusa, który jest dla niej wszystkim ze wzajemnością. Gus nazywa ją Promyczkiem ze względu na jej charakter i tego, że czerpie z każdego dnia szczęście. W nowym mieście poznaje Kellera, do którego coś czuje, podobnie jak on do niej, jednak dzielą ich wielkie tajemnice, które nie wiadomo czy ich połączą czy zrujnują.

Jeśli chodzi o strukturę, to książka jest napisana w pierwszej osobie. W większości rozdziałów swoją historię opisuje Kate, ale bywają również takie, w których narratorem jest Keller. Bardzo mi się podobało, że każdy rozdział był podpisany datą, przez co książka wydaje się bardziej realistyczna. Ta opowieść jest niezwykle gruba, ale nie da się ukryć, że bardzo szybko się ją czyta, pomimo że jest niezwykle wzruszająca, styl autorki sprawia, że brniemy w powieść bardzo szybko.

Byłam przygotowana na to, że ta książka będzie jedną z lepszych, ze względu na opinię czytelników, ale nie byłam świadoma tego, co się kryje w środku. Akcja w książce rozwija się stopniowo, poznajemy bohaterów, ich odczucia, wahania i bardzo stopniowo tajemnice. Nie dostajemy wszystkiego na raz, na tacy, co mnie bardzo zaintrygowało. Jest to opowieść o pracy, codziennych sprawach, problemach miłosnych i z rówieśnikami. To książka bardzo bliska naszemu życiu. Bohaterowie są bardzo realistyczni. Na prawdę chciałam dołączyć do ich towarzystwa, poznać tych wspaniałych ludzi. Książka przedstawia relacje międzyludzkie, miłość, przyjaźń, ale i spory. Ukazuje wiele brutalnych problemów, z którymi borykają się zwykli młodzi ludzie. Nie zapomnijmy o emocjach, wylałam ocean łez. Książka jest niezwykle wzruszająca, bez chusteczek nie można jej czytać.

Podsumowując, jeśli chcecie doświadczyć ogromu emocji, to jest książka dla was. Nie można jej przeznaczyć do wybranej kategorii wiekowej. Opisuje wkraczanie w dojrzałe życie, w innym mieście i towarzystwie. Uwielbiam bohaterów książki, przy nich nie da się przejść obojętne. Ich życie jest niezwykłe i bardzo mnie zaintrygowało. Książka uczy nas żyć chwilą, co jest w niej najpiękniejsze. Kate trafia do nowego miasta, w którym nikogo nie zna, ale jest w stanie porozmawiać z wieloma osobami, co pozwala jej poznać wiele osób, z jej pewności siebie czerpać mogą również czytelnicy. Jest to opowieść realistyczna a zarazem wzruszająca. Jeśli ją gdzieś spotkacie, to bardzo polecam ją przeczytać. To pierwsze moje spotkanie z autorką i bardzo udane, więc nie mogłam długo czekać, aby przeczytać kolejne tomy.