Wróbel w getcie recenzja

Powieść Kristy Cambron toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych, współcześnie w Kalifornii i podczas II wojny światowej w Europie.
Kaja Makovsky chcąc ratować swoich rodziców, trafia do getta w Terezinie. Trzeba dodać, że na początku wojny udaje się jej opuścić rodzinną Pragę, do której wkraczają naziści. Jednak, gdy dowiaduje się o tym, co dzieje się w obozach koncentracyjnych, nie zważając na ogromne niebezpieczeństwo, postanawia wrócić do swojej ojczyzny i zabrać stamtąd swoich rodziców. Niestety plan Kai nie udaje się zrealizować swojego planu, razem z matką i ojcem zostaje przetransportowana bydlęcym pociągiem do Terezina. Tam pod opiekę dziewczyny trafia pewna dziewczynka, sierota, z którą Kaja nawiązuje szczególną więź. W getcie poznaje jeszcze kogoś, jest to mężczyzna, stojący po drugiej stronie barykady. Jednak co zadziwiające drzemią w nim jeszcze pewne okruchy dobra, które nie pozwalają na całkowite zapomnienie o ludzkich odruchach.
Wątek współczesny natomiast, dotyczy Sery i Williama, nowożeńcy tuż po ceremonii ślubnej, nieoczekiwanie zostają rozdzieleni. Mężczyzna trafia do aresztu, jest oskarżony o poważne finansowe przestępstwo, w związku z czym może zostać skazany na długoletni pobyt w więzieniu. Sera jest zrozpaczona, jednak wie, że musi dołożyć wszelkich starań, by udowodnić, że jej mąż jest niewinny. Ma nawet plan, jak tego dokonać.
Muszę przyznać, że bardziej przypadł mi do gustu wątek dotyczący II wojny światowej. Nie ukrywam, że z chęcią sięgam po książki o takiej tematyce. W tym przypadku z przejęciem śledziłam losy Kai i z wielkim uznaniem patrzyłam na jej postępowanie, gdy zdecydowała się zrobić wszystko, co w jej mocy, żeby uratować rodziców. Dla bliskich była w stanie wyrzec się osobistego szczęścia, najpierw myślała o innych, na końcu o sobie.
W przypadku historii Williama i Sery, mam co do niej mieszane uczucia, ich wątek jak dla mnie nie pasował do tej powieści. Spodziewałam się czegoś innego. Zawsze staram się szukać pozytywnych stron dlatego nie żałuję , że sięgnęłam po tę powieść, gdyż dla części opowiadającej o historii Kai, warto było ją przeczytać.