Prosty układ recenzja

Wszyscy o niej słyszeli. Wszyscy polecali.  Czy i mnie tak bardzo spodoba się "Prosty układ" K. A. Figaro jak innym? Po tę książkę sięgnęłam przez dobrą opinię o niej, miałam nadzieję, że będzie to jedna z perełek.
Łucja, przez przyjaciół nazywana Łuki lub Fibi, studiuję w Warszawie. Przed egzaminem końcowym postanawia pojechać do swoich rodziców na Błonie. Tam wyciągnięta przez przyjaciółkę do baru poznaje seksownego i aroganckiego Dimitra. Przez pewien czas ma bardzo złe zdanie o nim i chociaż ciągnie ją do niego nie chce wejść z nim w jakąkolwiek relacje. Ciągle go odpycha, aż do momentu kiedy Dimitr ratuje ją przed gwałtem. Wtedy wszystko się zmienia. Łucja postanawia dać mu szansę. Czy Dimitr jej nie zmarnuje? Czy relacja z Dimitrem opiera się na prostych zasadach? Czy wręcz przeciwnie? 
Historia w ogóle się nie kleiła. Nie miała sensu, a czasami miałam wrażenie, że pisała ją początkująca pisarka na Wattpadzie. Zachowanie Łucji było żałosne. Miałam wrażenie, że to nie jest dorosła kobieta, a nastolatka, która naiwnie w wszystko wierzy. Na jej miejscu nie dałabym się tak traktować. Żadna kobieta nie powinna pozwolić na takie traktowanie. Co do Dimitra, to był to typ natrętny i uparty. Nie rozumiał słowa "nie" i dążył do swoich celów po trupach. Zachowywał się egoistycznie i nie przypadł mi do gustu. Nie podobało mi się zachowanie przyjaciółek Łucji. Zamiast odciągać ją od złych decyzji, one ją do tego namawiały, chociaż słyszały jak postępował Dymitr. Na całe szczęście w późniejszej części historii pojawił się Igor. Gość, którego uwielbiam. Nie dość, że zachowywał się świetnie w stosunku do Fibi oraz jej przyjaciółek to był bardzo pomocny i miły. Nie narzucał się i potrafił wysłuchać drugą osobę. Ta postać minimalnie uratowała tę książkę. Jednak nie doszukałam się w niej innych pozytywnych aspektów. 
Nieraz miałam ochotę rzucić tą książką. Spodziewałam się czegoś lepszego, a okazało się, że to książka niewarta uwagi.