Związani układem recenzja

"Lubisz słabość, co? Lubisz zagarniać wszystko, co najlepsze. Wypatrujesz najlepszą różę w ogrodzie, a później podpalasz, obserwując, jak traci piękno i siłę. Żywisz się cudzym cierpieniem".

Asteria pracuje dla państwa i bardzo chce udowodnić, że mimo iż jest kobietą potrafi dobrze wykonywać swoją pracę. Musi zebrać dowody i wpakować za kratki dziedzica brazylijskiej. Mężczyzna poszukuje kobiety, a Asteria nadaje się idealnie. Ich związek ma być umową, ale mężczyzna nie wie, że Asteria chce pokrzyżować mu plany.

To nie było moje pierwsze spotkanie z twórczością Joanny Balickiej, przez co miałam duże oczekiwania względem tej pozycji. I szczerze mogę powiedzieć, że się nie zawiodłam. Bohaterowie mieli mocno zarysowane charaktery. A dialogi były wręcz genialne. Całość śledziłam z wielkim zaangażowanie. Zostałam zauroczona pseudonimem głównej bohaterki. Moim zdaniem “lisek” jest niecodzienny sposobem nazywania rudowłosej kobiety.

Jeśli liczycie na uroczy romans, to w tej książce zdecydowanie go nie znajdziecie. Jest ona przepełniona mrokiem, manipulacją i cierpieniem. Pokazuję ona mroczną stronę człowieka. Bohaterowie razem tworzyli istną mieszankę wybuchową.

Główną bohaterkę można bez wątpienia nazwać silną postacią kobiecą. Charakterna ognistowłosa, młoda kobieta, która dąży do wyznaczonego sobie celu. Zaimponowała mi jej wytrwałość.

Główny bohater zdecydowanie nie boi się pobrudzić swoich rąk brudną robotą. A pomimo tego, co wskazuje jego imię, wcale taki święty nie jest. Dla niego oprócz biznesu najważniejsza jest rodzina, zrobi wszystko, aby ją ochronić.

Autorka w fenomenalny sposób przedstawiła trudne tematy. A sceny tortur, zostały opisane w taki sposób, że niejednokrotnie przechodziły mnie ciarki. Nie będę ukrywać, że nawet mnie zemdlało w jednym momencie.

Nie wiem, co dokładnie czułam podczas czytania tej pozycji. Bo odczuwałam bardzo dużo i różnorodnie. Emocje były tak intensywne, że zlewały mi się w jedność. Miałam wrażenie, że akcja toczy się przed moimi oczami. Ta historia zdecydowanie nadaje się na ekranizacje!
Uwielbiam w książkach Joanny Balickiej, że występują w nich bohaterów z jej innych historii. W tej pozycji mamy okazję ponownie spotkać Prokuratora Hogana, a w jakiej sytuacji to już musicie przekonać się sami.
Zakończenie było dla mnie dość mocną huśtawką emocjonalną. Nie spodziewałam się tego całkowicie. Nie mogę się doczekać drugiej części tej historii.