Recenzja książki Dziewczyny w przestworzach

Czy książka, której akcja rozgrywa się w latach 1941-1945 musi opowiadać o wojnie? Otóż nie. Oczywiście wojna jako tło historyczne występować musi, ale w książce o pilotkach Kobiecych Sił Powietrznych gra drugie, a nawet trzecie skrzypce. Zapytacie: więc o czym jest ta książka?

Główna bohaterka Audrey Coltrane, pochodząca z dobrego domu córka nafciarza, od zawsze łączy swoje życie z lataniem. Jej celem jest posiadanie lotniska i właśnie do niego uparcie dąży. Doświadczenie jako pilot zdobywa na malowniczej wyspie Oahu na Hawajach. Czas płynie beztrosko wśród przyjaciół i znajomych do dnia ataku na bazę Pearl Harbor. Wydarzenie to wywiera ogromny wpływ na młodą kobietę, która postanawia dołączyć do korpusu kobiet pilotów.

Noelle Salazar przedstawia w swojej książce piękne świadectwo przyjaźni. Audrey najpierw na Hawajach, później w korpusie spotyka kobiety, z którymi łączy ją niezwykła więź. I nie chodzi tu tylko o pasję i miłość do latania. Stają się prawdziwymi przyjaciółkami, doświadczonymi przez los podobnymi tragediami. Łączy je również to, że wszystkie muszą przetrwać w męskim, często nieprzychylnym im świecie.

Autorka uświadamia czytelnikom, że bycie kobietą pilotem wcale nie wiązało się ze specjalnymi przywilejami. Wręcz przeciwnie, kobiety te często musiały się zmagać z kłodami rzucanymi im pod nogi przez mężczyzn i dowództwo. Pracowały dla armii, ale nie zostały do niej wcielone, często oskarżane o to, że zabierają pracę mężczyznom. Niedoceniane, musiały liczyć się z tym, że aby zasłużyć na wyróżnienie musiały pracować dwa razy ciężej niż płeć przeciwna, a ich najmniejszy błąd był karany surowiej.

Na uznanie zasługuje kreacja bohaterek. Audrey Coltrane to kobieta inteligenta, zdecydowana, odważna, idąca przez życie swoją własną ścieżką. Jednak w dużej mierze siłę czerpie od kobiet, które spotyka na swojej drodze, które stają się jej oparciem, powiernikiem, drogowskazem. Wiele z nich, jak np. Ruby czy Carol Ann to przyjaciółki idealne, takie, który każdy chciałby mieć. Lojalne, wspierające, a przy tym charakterne i zadziorne, kiedy trzeba. Są to postacie, które czytelnik lubi od pierwszego zdania.

Z wyjątkiem ataku na Pearl Harbor wojny w książce nie ma praktycznie wcale. Pojawia się w typowym amerykańskim wydaniu z często powtarzaną frazą o "spełnianiu obowiązku wobec kraju". Jest to obraz skrajnie inny od tego, który znamy z europejskich doświadczeń. Dlatego książka idealnie sprawdzi się dla kogoś, kto szuka historii o przyjaźni, miłości, sile kobiet, które radzą sobie z przeciwnościami losu, a to wszystko zatopione w iście amerykańskim klimacie lat 40.