Podejrzany recenzja

"Podejrzany" to trzecia pozycja autorki z tej serii i chociaż łączy je jeden bohater w moim przypadku ta książka mimo nieznajomości wcześniejszych powieści Barton czytała się nadzwyczaj dobrze.
W miarę czytania zauważałam analogię do najnowszej książki B. A. Paris - rodzice, których dorosłe dzieci wyfrunęły z rodzinnego gniazda, by żyć według własnej wizji z dala od rodziców. Z tego też powodu uważam, że historii Alex, Rose i Jake'a bliżej do dramatu obyczajowego niż rasowego thrillera. Poruszone rodzinne problemy, trudna przeszłość młodzieży, zagubieni młodzi, którzy z przytupem chcieli wejść w bezlitosny świat dorosłych.

Dwie nastolatki giną w budzących wątpliwości okolicznościach podczas wakacji w Tajlandii. Dziennikarska wnikliwość kobiety zajmującej się niejasną sprawą zaginięcia nastolatek pokrywa się z jej trudnym kontaktem z własnym synem, który również przebywał ostatnimi czasy w tym kraju. Czy można mówić o jakimkolwiek zbiegu okoliczności? Raczej nie. Pytania, jakie stawia przed czytelnikiem Barton to przyczyny zaginięcia nastolatek, retrospekcja wydarzeń sprzed pewnego pożaru, jak i relacja zarówno między rodzicem a dzieckiem, jak i między rówieśnikami, którzy bez wątpienia swoją osobą namieszają w powieści.

Przeszkadzały mi zbliżone imiona poszczególnych postaci, które brzmiąc podobnie sprawiały poczucie zagubienia u czytelnika. Tło psychologiczne przeważało, choć były fragmenty, w których niedostatecznie było to wyważone: raz emocje kipiały, innym razem, choć sytuacja temu sprzyjała emocji zabrakło. Nie zabrakło pojedynczych wydarzeń, które zbytecznie przedłużały główną akcję. Pozycja ta jest spora objętościowo, choć mogła być zdecydowanie krótsza - nie co do treści, a co do formy książki - duża czcionka, każdy rozdział rozpoczynany na nowej prawej stronie, co daje sporo pustych kartek i w efekcie niepotrzebnie tworzy niemal 550 stron mieszanki tekstu i niczego. Choć sporo czasu upłynęło nim po przeleżakowaniu książka w końcu trafiła w moje ręce; mimo minusów oceniam ją dość dobrze jako przerywnik od cięższej i bardziej wymagającej literatury.