Gabriel recenzja

😍Recenzja😍

Premiera 23.11.2022

„Gabriel” – Monika Nawara

Mały domek. Cuda natury. Chwila relaksu. Dwoje obcych ludzi, no może nie do końca. Kilkanaście dni razem mogą spowodować albo wybuch namiętności, albo wybuch złości. A może nawet to i to.

Rosalyn jest dziennikarką, kocha swoją pracę i marzy o czymś większym, ale niestety nie zostaje doceniona. Postanawia wreszcie zadbać o siebie i troszkę się zrelaksować. Wyjeżdża w urocze miejsce i nawet się nie spodziewa z kim będzie musiała dzielić domek. Nigdy nie zauważała Gabriela, ale kiedy są tak blisko zaczyna odczuwać inne emocje. Bardzo podobały mi się jej zasady, którymi mocno kierowała się w życiu. Tym bardzo zyskała w moich oczach. Niestety w bardzo szybkim tempie je zmieniła. Miałam nadzieję, że potrwa to troskę dłużej, skupi się na nim, ale z powodu pewnych okoliczności postanowiła to zmienić.

Gabriel to pracoholik, który żyje swoją pracą. Przemęczony, ale szczęśliwy. Kocha to co robi. Niestety troszkę go to przytłacza, dlatego korzysta z propozycji i wyjeżdża aby się zrelaksować. Też się nie spodziewał, że ten wyjazd wiele zmieni. Z pozoru zdystansowany jest bardzo czuły i troskliwy. Gdy coś się dzieje zawsze pomoże i nawet traci przy tym dużo cierpliwości. Niestety pragnie tylko jednego, nie chce się wiązać. Takie życie bardzo mu pasuje. Ale gdy zaczyna coś czuć to potrafi pokazać inną twarz.

Ich relacja to wzloty i upadki. On wspiera ją kiedy tego potrzebuje. Razem żartują i trochę rozmawiają. Napisałam, że trochę, bo tych rozmów jest naprawdę mało. Jak już wiecie ja jestem zwolenniczką duże ilości rozmów w których się poznają i zacieśniają więź. Tego tutaj mi zabrakło. Za to pojawią sceny intymne, które powodują czerwienienie policzków, ale ich pierwszy raz zbyt szybko się zdarzył.

To moje kolejne spotkanie z autorką i mogę je uznać, za dobre. Mam kilka plusów, ale także znalazłam małe minusy. Zacznę może od tego, że pióro autorki jest zadbane i przyjemne. Niestety ilość opisów troszkę mnie przytłoczyła. Lubię kiedy są ale w umiarkowanej ilości. Niektóre z nich były bardzo ciekawe i inspirujące, a niektóre zbędne. Tutaj było by ciekawiej gdyby zmniejszyć ilość opisów a zwiększyć dialogów. Jednak bawiłam się całkiem dobrze, a najlepsze były chwile tajemnicy i grozy, bo takie też się pojawiły. Czułam ten dreszcz emocji, który przyspieszył bicie serca.
Lekka i niemęcząca książka przy której można się zrelaksować i odsapnąć po ciężkim dniu. Nie wszystko było idealnie, ale w większości mi się podobało.
Ps.Okładka jest boska. Uwielbiam minimalistyczne grafiki, które przyciągają wzrok.

7/10 ❤️