Rozpalasz moje zmysły recenzja

Historia Maxa i Liliany skradła moje serce w pierwszej części tej serii "Rozpalasz moje serce" - czy w przypadku Sary i Artema, których poznajemy w kontynuacji "Rozpalasz moje zmysły" - było podobnie?

Opis...
"Artem Kovalev postawił wszystko na jedną kartę, żeby schwytać zabójcę swojej matki. Po latach złudnej ciszy wróg przypuszcza atak na jego rodzinę, korzystając z jego ludzi, których Artem i jego najbliżsi uważali za przyjaciół. Przyjazd do Polski owocuje nie tylko zdobyciem niepokojących i zaskakujących informacji, ale również poznaniem kobiety, która zupełnie do niego nie pasuje, lecz mimo to - a może właśnie dlatego - rozpala jego zmysły".

Romanse mafijne są moimi ulubionymi - kocham to napięcie między bohaterami, mrok i niebezpieczeństwo czające się za rogiem, okrutny świat bossów, dyktowany żądzą władzy, zemsty - a w nim szczere uczucie, które złamie i skruszy serce najgroźniejszego mężczyzny - prawie jak w bajce. Ale tu było inaczej - mam wrażenie że to Artem złamał Sarę i jej uprzedzenia. Mężczyzna od początku wie, czego chce, ale szanuje postanowienie kobiety o niespotykaniu się z klientami firmy, w której pracuje, a Artem jest jednym z nich.... Szaloną i impulsywną Sarę poznajemy tu z nieco innej strony, niż mieliśmy okazję w pierwszej części. I to fajnie, zadziałało na plus. Nie sposób nie polubić tej bohaterki, właśnie za jej energię i charyzmę - jednak tak naprawde pod tą skorupą kryje się wrażliwa i czuła dziewczyna. Artema również łatwo przejrzeć - dba o swoich najbliższych, a zwłaszcza o siostrę, za pomocą której zyskał trochę siwych włosów na głowie... Niby historia nieco śmieszy i rozczula, jednak w pewnych momentach robi się też dosyć niebezpiecznie. Relacja Artema i Sary przebiegła tu jak dla mnie trochę za szybko. Od pierwszego ich spotkaniach czuć było to napięcie i lecące iskry pożądania, i fajnie się o tym czytało na początku, jednak później wszystko przebiegło w tak ekspresowym tempie, że aż byłam zaskoczona, że to już... Po wszystkim? Dosyć łatwo było się domyślić przebiegu akcji. Nie mniej jednak elementy zaskoczenia były, zwłaszcza na końcu... Zrobiło się też dosyć groźnie. Narracja dwutorowa z perspektywy głównych bohaterów, to jest coś co bardzo lubię i tu tego nie zabrakło. Tak więc autorka zawarła w tej historii wszystko, co powinno się tu znaleźć. Było namiętnie, groźnie, niebezpiecznie, ale też romantycznie i dosyć rozczulająco. Mam nadzieję, że ciąg dalszy nastąpi bo kilku bohaterów zasługuje na kontynuację ( siostra Artema....🤫).