Zagubieni recenzja

"Zagubieni" to już moje drugie spotkanie z twórczością Adriany Rak. Poprzednia książka "Bezmiar cierpienia" wywarła na mnie ogromne wrażenie. Do dzisiaj na samo wspomnienie jej, ogarnia mnie melancholia. W końcu po jej przeczytaniu wylałam morze łez...
"Zagubieni" również mnie nie zawiedli. Historia niby błaha i oklepana, a porusza kolejne ciężkie tematy. Pokazuje świat młodej dziewczyny, którą los nie oszczędza. Jest jedyną żywicielką rodziny, ma syna, którego ojciec przesiaduje w więzieniu i do tego mieszka z rodzicami. Ale żeby tego było mało jej ojciec jest alkoholikiem, który za nic ma swoją żonę, dla niego liczy się tylko alkohol. Gdy Tamara dowiaduje się, że za niedługo straci pracę jest załamana. W przypływie emocji wpada na pomysł wrzucenia ogłoszenia na jeden z portali, w którym wyraża chęć poznania dojrzałego mężczyzny a nawet i sponsora. I tak właśnie poznaje Alexandra...
Książka jest jak najbardziej życiowa. Autorka porusza sporo tematów o których mało się mówi. Temat alkoholizmu, który wyniszcza jakiekolwiek relacje rodzinne jest tu ukazany w sposób szokujący i przygnębiający. Dodatkowo bezsilność najbliższych względem osoby pijącej i bierne przyglądanie się temu z nadzieją, że kiedyś będzie lepiej. Do tego główna bohaterka wychowująca samotnie syna, gdzie wychowywanie to może za mocne słowo bowiem pracuje od rana do wieczora, a syna tylko widuje przed położeniem go spać.. Również ciekawie ukazana została różnica w statusach społecznych między bohaterami, oraz jak "wyższe sfery" podchodzą do związku z osobą mniej zamożną, a wręcz biedną. Ale żeby nie było aż tak depresyjnie, mamy też rodzącą się miłość między głównymi bohaterami, która jest oparta na wspólnym zaufaniu, jest dojrzała i co najważniejsze wszystko idzie tak jak iść powinno - nie wyznają sobie miłości po paru dniach widzenia się ;) Bardzo odpowiada mi styl autorki, bo jej książki po prostu same się czytają. Jedyne czego zabrakło mi w całej tej historii, to jakichś większych relacji między głównymi bohaterami, było tego trochę za mało ;) nie zmienia to faktu, że książka mi się podobała i uważam, że jest naprawdę warta przeczytania :)
Dziękuję autorce za możliwość zapoznania się z tą świetną książką.