Słowa na pożegnanie. Dziewięć lekcji wyjątkowego życia recenzja

🌻 Sięgacie po literaturę piękną? Ja ostatnio odkryłam ten gatunek i absolutnie się w nim zakochałam. Ostatnio dzięki współpracy z wydawnictwem czarna owca, miałam okazje przeczytać niezwykłą historię ostatniego żyjącego prokuratora w procesach norymberskich.

🌻 W powieści „Słowa na pożegnanie” autor opowiada nam historie swojego życia. Mężczyzna przyszedł na świat jako Żyd w nieistniejącym już państwem Transylwanii. Niedługo po jego narodzinach w wyniku podziału terenu nie istniejącego już państwa, jego rodzina postanowiła wyemigrować do Ameryki. Benjamin dorastał w nędznej nowojorskiej dzielnicy, zwanej Hell’s Kitchen. Pomimo dzieciństwa spędzonego w ogromnej biedzie, mężczyzna nie poddawała się i kilka lat później zdobył wykształcenie prawnicze na jednej z amerykańskich uczelni. Pomimo ogromnej biedy, jakiej wtedy doświadczał nie podawał się, co niesie nam przesłanie, że zawsze gdy bardzo będziemy o czymś marzyć i dążyć do tej rzeczy, prędzej, czy później nam się uda. Gdy Niemcy zaatakowali Pearl Harbor, mężczyzna miał zaledwie 21 lat, pomimo tego chciał porzucić ukochane studia i udać się na wojnę.

🌻 Mam nadzieje, że powieść „Słowa na pożegnanie” przeczyta jak najwiecej ludzi, jest to tak dobita historia życia, w której autor przekazuje nam, ludziom młodym i niedoświadczonym wskazówki, jak dobrze wykorzystać każdą sekundę swojego życia. W niektórym momentach, historia mnie lekko przymulała, ale w większości byłam pełna emocji, a w szczególności w momencie, gdy autor opowiadał o swoich obozach w wyzwolonych obozach koncentracyjnych, wskazywał na obrazy ludzi, które tam zobaczył. Szczerze mówiąc, te dwa czy trzy rozdziały, które bezpośrednio odniosły się do procesów norymberskich, chyba najbardziej mną wstrząsnęły. Cała pozycja podzielona jest na dziewięć znakomitych rozdziałów, w których dowiadujemy się mniejszych, lub większych szczegółów z życie Bena.

🌻 Co do mojego odczucia o tej powieści, jestem lekko, ale tylko lekko rozczarowana. Liczyłam na więcej informacji, na temat procesów norymberskich, czy skazanych, a o tym temacie było jedynie napomknięte. Ja bardzo pozytywnie odbieram całą tą lekturę, bo jednak dość sporo się z niej nauczyłam, skłoniła mnie do kilku refleksji