Ptaki recenzja

Ptaki i inne opowiadania to już kolejna książka z serii butikowej Wydawnictwa Albatros oraz moje trzecie spotkanie z Daphne du Maurier. Tytułowe Ptaki zostały zekranizowane przez Alfreda Hitchcocka. Sam film do dzisiaj jest prawdziwą perełką w świecie kinematografii i uznawany jest za kultowe dzieło. Byłam ciekawa, jak wygląda pierwowzór.

Sześć wybitnych opowiadań brytyjskiej mistrzyni grozy i suspensu, jednej z najważniejszych pisarek w historii literatury.
Opowiadanie tytułowe, „Ptaki“, zostało zekranizowane przez Alfreda Hitchcocka. Film do dziś uznawany jest za jeden z najlepszych i najważniejszych thrillerów w historii kina.
Pięć innych mrożących krew w żyłach historii z tego zbioru oddaje poczucie wyobcowania ludzkiej jednostki i kpi z przekonania o dominacji człowieka nad światem przyrody. Górski raj Monte Verita obiecuje nieśmiertelność, ale za straszliwą cenę; zaniedbywana żona po śmierci nawiedza męża pod postacią jabłoni; piękna markiza, nieświadoma dramatycznych konsekwencji, wdaje się w romans z fotografem; randka z bileterką prowadzi z kina prosto na cmentarz; pewna dziwna rodzina skrywa przerażającą tajemnicę.
W tych krótkich formach prozatorskich trudno o sceny przemocy czy akty okrucieństwa – to sugestywny nastrój i duszna atmosfera budują tu klimat niepokoju i grozy. „Ptaki“ dowodzą niezbicie, że autorka jest prawdziwą wirtuozką wyobraźni.

W tym wydaniu znajdziemy sześć różnych opowiadań – Ptaki, Monte Verita, Jabłonka, Prowincjonalny fotograf, Pocałuj mnie jeszcze raz oraz Stary. Te opowieści od samego początku wciągają nas w mroczny, duszący klimat, gdzie człowiek zbyt wcześnie poczuł się panem wszelkiego istnienia. Daphne du Maurier jest jedną z najlepszych autorek thrillerów grozy, gdzie ukazuje ciemną stronę ludzi, której na pozór nie widać. Te opowiadania potrafią wywołać dreszczyk niepokoju. Każde z nich toczy się dosyć wolno, niektóre mają także otwarte zakończenia. To nie wszystkim może się spodobać.

Ja nadal próbuję się przekonać do krótszych form takich jak zbiory opowiadań. Po Ptaki i inne opowiadania sięgnęłam głównie z powodu tytułowego opowiadania. Jednak pozostałe opowieści również dobrze mi się czytało (jedne bardziej, drugie mniej). Autorka świetnie manipuluje czytelnikiem i miesza mu w głowie. Każde opowiadanie utrzymane jest w mrocznym klimacie pełnym grozy, która spowija zamieszczone historie.

Ptaki i inne opowiadania to klasyka, którą warto znać. Choć ja wolę autorkę w dłuższych formach, to myślę, że te opowiadania nie jednemu przypadną do gustu. Można sobie dawkować te opowieści i na dłużej pozostać w tym mrocznym świecie wykreowanym przez Daphne du Maurier. Dla fanów autorki pozycja obowiązkowa.