Spacer w deszczu recenzja

To już druga książka autorki, która nie jest typowo komediowa, a porusza trudne, życiowe tematy. Scarlett jest w związku z Martinem od dekady. Są już pięć lat po ślubie, ale wciąż nie mają potomstwa. Para od dawna bezskutecznie stara się o dziecko. Scarlett robi po kolei wszelkie możliwe badania i odczuwa coraz większą presję ze strony swojego męża. Martin zaczyna traktować żonę przedmiotowo. Jest świetnym manipulatorem i doskonale wykorzystuje jej miłość, lojalność, ale niestety także naiwność.

Scarlett czuje się coraz gorzej w tej relacji, ale jest niezwykle wierna i wciąż ma nadzieję na odbudowanie swojego małżeństwa. Jedyne ukojenie znajduje w pracy w księgarni, gdzie pewnego dnia spotyka gitarzystę - Jamesa. Szybko nawiązuje się między nimi nić porozumienia, a dziewczyna korzysta z okazji do zwierzenia się obcej osobie. W ten sposób nawiązuje się pomiędzy nimi coś na kształt przyjaźni. Tylko czy to na pewno wyłącznie przyjaźń? Jak Scarlett odnajdzie się w tej sytuacji i jak potoczą się jej losy?

Już na początku wspomniałam, że jest to książka poruszająca trudne tematy. Szukanie przyczyn niemożności zajścia w ciążę z pewnością nie jest łatwym przeżyciem. Dodatkowy stres tylko pomniejsza szansę na poczęcie. Scarlett jest w tym wszystkim sama - nie odczuwa wsparcia ze strony męża, a na dodatek on nie dopuszcza do siebie możliwości, że problem może leżeć również po jego stronie.

Scarlett to mimo wszystko silna kobieta, która będzie chciała odnaleźć zagubioną dawno temu własną tożsamość. Towarzyszenie jej w tej podróży nie było łatwe, ale jakieś takie oczyszczające i mimo wszystko dające nadzieję. Przez początek czułam się trochę przytłoczona, ale później już nie mogłam odłożyć tej książki i musiałam doczytać do końca, zarywając noc.

Oczywiście autorka wplotła w historię trochę swojego znanego poczucia humoru, a także - a jakże by inaczej - kota! Wszystko jest jednak dobrze wyważone. Znajdziemy tu sporo smutku, zmatwień, ale też szczęścia, miłości, humoru, spontaniczności i nadziei. Polecam. 😉