Praktykujący, ale czy... wierzący? recenzja

Wiara dla jednych temat tabu, dla drugich najlepiej tematu nie dotykać i przejść obok. Ojciec Lech nie przechodzi obojętnie, a przez książkę głośno pyta każdego z nas: Jesteś praktykujący, ale czy wierzący? Czy rozumiesz wiarę i jej prawdziwy kierunek?

W książce znajdziemy rozdziały poświęcone: Biblii, Spowiedzi Świętej, Modlitwie, Eucharystii. W każdej części Ojciec Lech pisze bez ceregieli, wprost i to jest moim zdaniem atut tej pozycji, niczego nie obchodzi. Niekiedy kąsa wprawnym i zdecydowanie mocnym zdaniem, przykładem. Szuka kontaktu z czytelnikiem i prowadzi do zadawania sobie fundamentalnych pytań o naszą wiarę. Czy nasze czyny i zachowania mówią o naszej wierzę, o Bogu Ojcu?
Czy nasza relacja z Bogiem jest żywa, czy...?

Naprawdę po przeczytaniu tej niewielkiej książki można mieć wiele pytań skierowanych do siebie. Takie lektury są ważne i potrzebne, by obierać właściwy kierunek w życiu, nie tracąc z oczu tego, co prawdziwie ważne. I wydaje mi się, że to "czytadełko" dobre i ważne, potrzebne młodzieży, młodym dorosłym, ale i tym dorosłym, ponieważ czasem najprościej przekazane informacje, zbierają największe owoce. To tytuł, który nie zawiera słów wydumanych, trudnych i ponad miarę skomplikowanych. Mogących sprawić, że czujemy się zbyt mali by sięgnąć po ten tytuł. Nie, tu są słowa proste, które chwytają serce, łapią człowieka i zanurzają w lekturę. Trudno się od czytania odciągnąć, a idzie ono szybciutko. Wczoraj czytałam po nocy, aż poczułam, że chce mi się spać. W takim sensie, że gdyby nie potrzeba snu, to czytałabym jeszcze dłużej.

Ta lektura otwiera człowieka na poszukiwanie swojego miejsca w Kościele, we wspólnocie. Daje do zrozumienia bardzo mocno, że dla każdego człowieka jest miejsce w Kościele. Bóg jest otwarty na każdego człowieka i czeka na nasze "tak", jednocześnie cały czas o nas walczy i szuka drogi, Ponieważ nas kocha! Miłością wielką i nieskończoną, sięgnij po tę książkę i zobacz, jak Bóg kocha człowieka.