Góra kłopotów recenzja

Marka Stelara nie trzeba przedstawiać tym, którzy lubią czytać kryminały, thrillery. To nasz rodzimy autor i nawet udało mi się do przeczytania jego książek, przekonać w bibliotece panią, która z zasady (swojej) nie czyta niczego stworzonego przez polskich pisarzy..., takie ma dziwne usposobienie, lecz ten autor ja zachwycił. Może uda mi się z innymi...
Tym razem Marek Stelar sięgnął po nieco inny rodzaj literacki. Ja oczywiście biorę jego książki i tak w ciemno, więc nie miało to dla mnie znaczenia, że to komedia prawie kryminalna. Myślę, że nawet po książkę dla dzieci lub gorący romans jego autorstwa również bym sięgnęła.
"Góra kłopotów" to moja kolejna przedświąteczna pozycja w tym roku.

Gdyby jeden z głównych bohaterów wiedział, co czeka w nadchodzące święta u teściowej w Świeradowie, to pewnie obrałby zupełnie inny kierunek jazdy.
Tak właściwie Michał, zwany Miśkiem, trochę się spodziewał kłopotów, gdyż może nie to, że nie lubił swojego szwagra, ale jakikolwiek związany z nim wypoczynek, zawsze kończył się katastrofą. Brata jego żony wszyscy bez wyjątku nazywali po prostu Szwagrem, chociaż na imię ma Zdzisław.

Do starej willi zjeżdża się cała rodzina. Zaniepokojeni faktem, że seniorka rodu przebywa w szpitalu, dowiadują się, że na kolacji wigilijnej będzie już obecna i sama wyjaśni gościom swój powód pobytu w szpitalu. Wszystko ma odbywać się zgodnie z tradycją, zaczynają się przygotowania do wigilii.
Jednak wyprawa Szwagra po choinkę do lasu kończy się fiaskiem. Misiek musi podjąć się tego wyzwania, idzie do lasu z synem.
Ta komedia bardzo się udała panu Markowi, bo śmiałam się sama do siebie podczas słuchania tej historii. Oczywiście osobą najbardziej wpływającą na mój dobry nastrój był Szwagier, ale dla innych gości był to powód nie do śmiechu. Wszelka pomoc, którą oferował Szwagier niemal zawsze kończyła się tragedią lub tylko drobniejszymi kłopotami..., a już pomysł na pomoc przy klejeniu łańcucha z papierowych kółek to po prostu mistrzostwo...

Lecz nie powiem w jaki problem miał Szwagier z łańcuchem, do tego dojść musicie sami, jeżeli was to zainteresuje.
To jest prawie kryminalna komedia, bo niby był nieboszczyk, ale jakby go wcale nie było. Tym bardziej, że zjawił się w willi niby zaproszony a jednak nikt go nie zapraszał, bo nikt tez nie wiedział czy on żyje...
Ciekawe jest jeszcze to, że willa została odcięta od świata przez obficie sypiący śnieg, jak w wielu innych świątecznych opowieściach...
Mimo tego, że lubię thrillery Marka Stelara, to jednak takie komedie też czasem chętnie przeczytam lub wysłucham.