Ta druga recenzja

Dziś chciałabym wam pokazać bardzo piękną, emocjonalną i wzruszającą książkę, czyli "Ta druga" Tomasza Betcher. To moja pierwsza książka autora, którą miałam okazję przeczytać, ale już wiem, że nie ostatnia.

To historia o trójce przyjaciół: Pauli, Zuzie i Bartku. Mają za sobą cudowną młodość i wiele pięknych, wspólnych wspomnień. Ale nie tylko to ich łączy. Łączy ich głębsze uczucie, które przeradza się w miłość, a nawet w rodzinę. Jednak czy ta rodzina ma szansę przetrwać ? Zwłaszcza w obliczu tego, że nadal czai się widmo "tej drugiej".

Nie mogę zdradzić Wam więcej, bo bym musiała opowiedzieć całą książkę, a spoilerować nie chcę, bo to nie ma kompletnie sensu.

Na początku myślałam, że jest to piękna książka o przyjaźni trójki młodych ludzi, którzy są blisko siebie na dobre i złe. Nie spodziewałam się jednak, że mogą się mylić. Owszem jest to książka o przyjaźni, jednak nie takiej z happy endem. Znalazłam tu bardzo dużo emocji, takich przez, które poleciały łzy po policzkach i takie przez które byłam wściekła. Autor cudownie opisał co łączyło bohaterów, pokazał emocje, które w danym momencie nimi targały. Zrobił to tak, że dosłownie czułam je sama, jakbym to ja była na miejscu Zuzy czy Pauli. Podobało mi się bardzo to, że autor nie skupiał się tylko na teraźniejszości, tylko pokazywał momenty z przeszłości bohaterów. Dzięki temu możemy sami ocenić ich zachowanie. Nie spodziewałam się jednak takiego zakończenia całej historii. Było ono bardzo, ale to bardzo wzruszające. Z jednej strony rozumiem decyzję Zuzanny, ale z drugiej strony jestem na nią wściekła, bo dlaczego nie powiedziała prawdy rodzinie ? Dlaczego nie pozwoliła im się pożegnać, pogodzić ? W tej chwili czuję, że na miejscu jej córki nie potrafiłabym sobie z tym poradzić.
Książka pozostawiła mnie z wieloma przemyśleniami, wieloma pytaniami, na które muszę poszukać odpowiedzi i refleksjami. Jestem bardzo emocjonalną osobą i od razu zaczęłam się zastanawiać co by było gdybym to ja była jednym z bohaterów. I wiecie co ? Będę się modliła, żeby nigdy mnie taka sytuacja nie spotkała, ani ze strony Pauli, ani Zuzy, ani Bartka.