Queen of Muerte recenzja

Lucy Davies uważana jest za najbardziej bezwzględną, najgroźniejszą kobietę mafii. W swoim życiu zdążyła uczynić wiele złego, o ile nie tylko właśnie takiego. Kobieta bez serca, twarda niczym skała, niezłomna, składująca uczucia na dnie duszy...o ile takową posiada. Postrach Chicago. Drżą przed nią nie tylko kobiety, ale i mężczyźni. Niewiele jednak potrzeba, żeby to wszystko zamieniło się w pył. Karma to...przewrotna bestia.

Bohaterka z jakiegoś powodu (sami musicie go poznać) staje się zupełnie inną osobą. Amnezja jest tylko jedną ścianą, przez którą będzie musiała się przebić. Kolejną przeszkodą będzie Hunter, mężczyzna równie niebezpieczny, co tajemniczy i odurzająco przystojny. Ten to potrafi zawrócić w głowie. Czy okoliczności, w których przyjdzie im się spotkać sprawią, że coś w nich pęknie, coś się zmieni?

Ta książka...ta historia...to zdecydowanie coś, czego potrzebujecie na swojej półce (wirtualnej lub tej w domu). Zacznijmy bardzo powierzchownie, od aspektów wizualnych. Ta okładka, to dopieszczenie książki wewnątrz tylko potęgują emocje, które towarzyszą czytelnikowi. Można siedzieć i patrzeć.

Cała treść, fabuła, są bardzo dobrze dopracowane, nie pojawiają się zbyt przytłaczające opisy, akcja świetnie się zazębia, rozmowy bohaterów nie są przesadzone, ale potrafią wywołać różnorodną mimikę twarzy. Rozpoczynamy przytupem. Stabilnie, chociaż z wieloma zachwianiami (no dobra, również skokami w przepaść), poruszamy się po kolejnych stronach, a na mecie czeka nas jeszcze większa bomba.
Wiele razy zaciskałam szczękę, uśmiechałam się, niecierpliwiłam, co się nadenerwowałam, to moje.

Kreacja bohaterów, którzy wyróżniają się na tle pozostałych postaci z podobnych gatunków - dla mnie rewelacja. Pozwolę sobie w tym miejscu (jak to bywa przy historiach Natalii), wspomnieć też o pewnym bohaterze drugoplanowym - Sznur - my love - tyle Wam zostawię na zachętę, a Wy dajcie mi później znać, co o nim sądzicie.
Lucy Davies to niezwykła bohaterka. Nie jest potulną myszką, która powinna być pilnowana przez niesfornego kota. Oj nie, to ona jest tu tą drapieżną postacią, która trafia na równie dzikiego osobnika. Tak, tak właśnie ich widzę. Mam nadzieję, że również odbierzecie Huntera i Lucy w ten sposób, bo mimo tego, co ich spotkało, jak mogło też zaboleć, są bardzo silnymi postaciami. Jednak takimi, które muszą się wiele jeszcze nauczyć, przede wszystkim o samych sobie, o tym, co drzemie w ich wnętrzach, a Wy macie okazję do tego, żeby stawiać te kroki razem z nimi.

Dajcie się porwać do tego świata, który stworzyła bohaterka. Gwarantuję, że nie pożałujecie i będziecie chcieć więcej.