Calineczka recenzja

Po moim ostatnim nie za bardzo udanym spotkaniu z książką Dragon Pani Nataszy Sochy sięgnęłam po kolejną pozycję z cyklu tych thrillerowo kryminalnych Calineczka i muszę przyznać, że jestem zaskoczona na plus.

Nie wiem od czego, to zależy może od tematyki, jaką wybierze Pisarz, a może od podejścia do samej pozycji, ale faktycznie moim zdaniem Calineczka wypadła o wiele lepiej. Ogólnie uważa, że Pani Socha powinna jednak zostać przy pisaniu obyczajowych powieści i tych o miłości, ponieważ z thrillerem i kryminałem nie radzi sobie najlepiej, ale śledztwo w wykonaniu Klary i Antoniego mnie wciągnęło.

Mamy w tej pozycji zgwałconą kobietę, która zgłasza się do komisariatu, to co jej się przydarzyło, dziwnym zbiegiem okoliczności splata się z zabójstwem kobiety sprzed trzydziestu lat. Zaczyna się poszukiwanie zabójcy i gwałciciela, który być może nie osiadł na laurach i po latach zaczyna od nowa.

Publikacja ta, jest o wiele przyjemniejsza w odbiorze, fakt, że duże litery sztucznie zawyżają ilość stron, prosty język i fabuła nadal są dla mało wymagającego odbiorcy, ale ratuje tę pozycję wątek przeszłości i retrospekcje. Przyznam, że to podobało mi się najbardziej. Mam, także wrażenie, że Calineczka, jest bardziej spójna, oraz że faktycznie tutaj Pisarka miała pomysł na książkę. Brakuje zwrotów akcji, jakichś większych komplikacji, tak jak w poprzedniej pozycji wszystko jest proste, ale czyta się to bardzo przyjemnie i przy tej powieści nie czułam takiego niedosytu.

Nadal ubolewam nad brakiem kolorowych wątków pobocznych i niemal całkowitym pominięciem opisów, jednak jest lepiej. Ciągle zastanawiam się, jak to możliwe, że ktoś, kto tworzy naprawdę niezłe i poczytne powieści obyczajowe okraszone wyobraźnią, ma już problem, aby ją dobrze uruchomić przy kryminale. Dochodzę do wniosku, że jeśli Autor pisze wspaniale jeden gatunek, a drugi mu nie wychodzi, powinien pozostać przy tym w czym, jest dobry.

O ile z Dragonem miałam problem, Calineczkę polecam, mimo braków. Bardzo lubię mocno rozbudowane pozycje z tego gatunku, niestety tutaj, jest to raczej lektura na przejście przez nią, jak burza moim zdaniem bez emocji. Bardzo dobra jeśli lubimy lekkie kryminały, oraz nie mamy wygórowanych wymagań. Liczę na to, że Pani Socha napisze kryminał w stylu objętości Pana Mroza i zwrotami w fabule, jak u np. Pani Lisy Gardner. Na razie, jednak pozostanę przy Jej powieściach obyczajowych, ponieważ są o niebo lepsze niż seria kryminalna.