Recenzja książki Udowodnię ci

"Udowodnię Ci" to bardzo poruszająca powieść o miłości dwojga ludzi

Larissa od zawsze życie pod nadzorem matki. Dopiero co skończyła szkołę średnią, a już swoje plany skrywa przed toksyczną rodzicielką. Jej matka jest na tyle perfidna, że zamyka ja w domu, wmawia jej, że obcy ludzie ją skrzywdzą, zranią. Larissa jest bardzo samotna, gdyż nie nawiązuje żadnych znajomości. Jedyną jej rozrywką są książki. Brak przyjaciół sprawia, że z dnia na dzień dziewczyna pogłębia się w smutku.

Los się do niej uśmiecha, gdyż dostała się na studia w Dublinie. Postanawia zamierzać w domu studenckim, jest to jedyna możliwość odcięcia się od mamy. Oczywiście poczuła wolność, nowe towarzystwo. Rozrywkowe życie bardziej przypada jej do gustu. Larissa to osoba o dobrym sercu, pomaga słabszym, oddaje krew, która ratuje życie. Niestety pewnego dnia wracając do domu że szpitala mdleje i upada na chodnik. Pomaga jej młody mężczyzna. Po odzyskaniu przytomności ucieka. Los a może przypadek ciągle na jej drodze stawia jej wybawiciela. Chłopak nie ma dobrej opinii. Książa plotki, że zalicza piękne laski i je porzuca.

Nathan to zarozumiały typ, arogancki i pewny siebie. Przed takimi mężczyznami ostrzegała ją matka. Mimo tego w środku jest czułym mężczyzną, który chce Larissie uchylić rąbek nieba.

Relacja między bohaterami jest budowana stopniowo dzięki czemu przyjemnie się czyta. Jesteśmy w stanie bardziej ich poznać. Zakończenie jest bardzo zaskakujące, nie tego się spodziewałam.

Książka Kamili Mikołajczyk to emocjonującą opowieść o miłości, przyjaźni i toksycznej relacji rodzic-dziecko. Dowiadujemy się, że nie warto oceniać ludzi po pierwszym wrażeniu. Warto dać szansę na poznanie jej charakteru i osobowości.

Spotkamy tu rozdziały z perspektywy Larissy i Nathana. Te, które opowiada ona są subtelne, dość grzeczne. Natomiast to co w swoich opowieściach wyczynia Nathan jest wulgarne i ostre.
To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki ale wiem, że nie ostatnie.

Książka jest obszerna (504 strony) początek uważam za mdły i słaby, ale później historia się rozkręca i nabiera barw.

Polecam bardzo.