Uważność. Trening mindfulness na co dzień recenzja

„Zgodnie z badaniami przeprowadzonymi na Uniwersytecie Harvarda jesteśmy najszczęśliwsi wówczas, gdy po prostu skupiamy całkowicie uwagę na tym, co aktualnie robimy”. Nie wówczas, gdy bujamy w obłokach.

Gdybym umiała w życiu osobistym skorzystać z wszystkich mądrych rad, o których dotychczas czytałam, dziś byłabym, jak mi się zdaje, bardzo szczęśliwym człowiekiem. Ale teoria to jedno, a praktyka to drugie — jedno bez drugiego niewiele do życia wnosi.
Niemniej jednak warto czytać książki, dzięki którym zdobywamy naukową, specjalistyczną wiedzę, choćby dlatego, że jeśli uda nam się wprowadzić do naszego funkcjonowania, choć cząstkę zdobytej wiedzy, to i tak na tym skorzystamy.

„Uważność stanowi bramę, przez którą można wyjść z ciemnego, groźnego świata wewnętrznego na świeże powietrze i słońce rzeczywistości”.

Żyjąc w społeczeństwie, które od nas wiele wymaga, wciąż zagubieni, manipulowani przez media, polityków, marketingowców itp., w świecie, w którym daliśmy się tak omamić — nie wszyscy, rzecz jasna — że ważniejsze staje się Mieć niż Być, zapominamy kim sami jesteśmy. Gubimy swoje prawdziwe Ja i w konsekwencji stajemy się nieszczęśliwi, nie wiedząc dlaczego. Kolejno zapadamy na choroby serca czy otyłość; lęki i stres, to coś na porządku dziennym. Ale czy chcemy, by tak wyglądała nasza egzystencja?

Jak ważna w naszym życiu jest uważność? Jaki ma wpływ na nasze zdrowie i na nasze funkcjonowanie? Czym jest i kiedy się zrodziła? Czy to coś, co odkryli współcześni naukowcy? A może wywodzi się z Dalekiego Wschodu? Co ma wspólnego z filozofią i odnajdywaniem samego siebie? Odpowiedzi na te pytania znajdziemy w dwudziestu pięciu rozdziałach tej fascynującej książki. Filozofia, psychologia i zdrowie przeplatają się przez ponad czterysta stron lektury.

Książka została podzielona na cztery części.

Część pierwsza to: teoria uważności, podstawy naukowe i praktyczne wykorzystanie uważności.
Przeczytamy tu o tym, czym jest uważność, skąd się wywodzi teoria uważności oraz komu może pomóc jej praktykowane. Dowiemy się także, jak można trenować uważność. Wspomnę, że medytacja w pozycji kwiatu lotosu nie jest jedyną metodą.

„Do medytacji uważności możesz wykorzystać każdy ze zmysłów — nawet smak czy węch. Entuzjaści wina może nie wiedzą, że praktykują medytację uważności, ale skupienie i uwaga, które poświęcają przyglądaniu się dobremu winu, wąchaniu go i smakowaniu, same w sobie są medytacją, podobnie jak zapach kawy z wielką przyjemnością łapany przez jej miłośnika staje się osią dla momentu uważności”.

Percepcja, odpuszczenie, akceptacja, przytomność umysłu, emocje — te pojęcia także znajdziemy w rozdziałach części pierwszej.

Część druga jest najobszerniejsza. To dwanaście rozdziałów opisujących między innymi takie zagadnienia jak: lęk, depresja, zaburzenia uwagi, ból, choroby serca, nowotwory oraz sen. Autorzy odpowiadają na pytania:
Czym są dane zagadnienia? Jakie są ich przyczyny? A przede wszystkim: Jak pozytywny wpływ na powyższe problemy może mieć trening uważności? Na końcu każdego rozdziału znajdziemy informację, jak można wykorzystać techniki uważności w walce z daną dolegliwością.

Kolejna, trzecia część poświęcona została uważności w odniesieniu do rozwoju osobistego.
Jak dzięki uważności poprawić styl życia?
Jak wykorzystać uważność w: edukacji, miejscu pracy, sporcie, rodzicielstwie, czy w kontekście rozwijania inteligencji emocjonalnej?

Ostatnia czwarta część, to uważność w odniesieniu do rozwoju duchowego.

„Jesteś tym, kim myślisz, że jesteś, tym, za kogo cię uważają, a może jeszcze kimś innym? Czy czujesz, że grasz rolę, do której się urodziłeś, może grasz rolę kogoś innego, a może masz wrażenie, że na bieżąco improwizujesz?”.

To cześć dla tych, których interesuje odpowiedź na pytanie: Jak być lepszym sobą?

„Koniec końców trzeba odnaleźć swoje prawdziwe ja i zacząć żyć z nim w zgodzie, zamiast spędzać życie na udawaniu, czekając aż zjawi się coś lepszego i bardziej realnego”.

Uważność to umiejętność skupienia się na chwili obecnej. Przeszłość już nie istnieje, przyszłości jeszcze nie ma. Jest dziś i jest tu. Jeśli nauczymy się to doceniać i umiejętnie żyć w teraźniejszości, mamy szansę na poczucie szczęścia, którego wszyscy pragniemy. Praktykowane uważności nie jest skomplikowane, ale nie jest też proste, wymaga wysiłku i cierpliwości, szczególnie na początku drogi.

Nie jest to łatwy do czytania poradnik, choć bardzo interesujący, myślę, że szczególnie dla ludzi o otwartych umysłach. Jego lektura wymaga skupienia, uwagi i wgłębienia się w temat. Niewątpliwie jednak jest to ciekawa i pełna wartościowej wiedzy pozycja. Napisana językiem przystępnym, przyjaznym i z poczuciem humoru. Jest również próbą zwrócenia uwagi Czytelnika na to, co dzieje się w świecie, który go otacza, jaki to ma na niego wpływ i jak uważność może w prosty sposób zmienić życie — na lepsze.
Książka zawiera dwadzieścia stron przypisów końcowych, gdzie znajdziemy sporą bibliografię. Niestety większość pozycji obcojęzycznych.

Polecam tę pozycję szczególnie tym, którzy pragną poznawać siebie, rozwijać się, zdobywać wiedzę na temat ludzkiego umysłu, a także tym, którzy zmagają się z lękiem, stresem, bólem, depresją, uzależnianiem czy zaburzeniami odżywiania.

„Moglibyśmy nawet powiedzieć, że uważność to coś, co uczy nas po prostu, jak by sobą, bez przenoszenia się w wyobraźni w inne miejsce czy czas i bez konieczności udawania czegoś lub kogoś”.

Kiedy jesteśmy nieuważni?
Gdy nasze rączki "mechanicznie" pracują, myjąc naczynia, podczas gdy my odlatujemy w myślach, gdzieś poza naszą rzeczywistość.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl