Kraina Wiecznych Jezior recenzja

Aniela i Dominik to rodzeństwo, które pragnie spędzić swoje mocno wyczekiwane wakacje w domu, z konsolą u boku i grając w najnowsze gry. Rodzice jednak mają inne plany. Wyruszają wspólnie na Mazury, pod namioty. Cóż może być w tym ciekawego? Okazuje się, że na młodych podróżników czeka nie lada przygoda.

Aniela ma 12, a Dominik 10 lat. Odcięci od Internetu i technologicznych nowinek, nie za bardzo wiedzą, co mogliby robić w dziczy, do której zabrali ich rodzice. Postanawiają popływać kajakiem, aczkolwiek nie jest to dla nich zbyt wielka atrakcja. W trakcie wyprawy, rozszalała się burza, która nagle wszystko zmienia. Dzieci trafiają do magicznej, ale bardzo niebezpiecznej krainy. Spotykają dziwne postaci i zostają wplątani w niezwykle odpowiedzialną misję. Walczą z pijanymi topielcami, muszą uwolnić Goplanę, siostrę Heleny. To niezwykła przygoda, pełna niebezpieczeństw i jednocześnie ciekawy sprawdzian charakteru.

Na szczęście wszystko dobrze się kończy, dzieci dojrzewają i dochodzą do wniosku, że tak naprawdę nie ma sytuacji bez wyjścia. Doceniają też odpowiedzialne zachowanie i noszenie kapoków, dzięki którym nie utonęły. Bezpiecznie wracają do rodziców, którzy już bardzo się martwili. Burza mija, niebo się przejaśnia. To była niesamowita przygoda.

Podobnie, wspaniałą przygodą było czytanie książki Andrzeja Gręziaka. Przyjemna, pełna zwrotów akcji opowieść, która jak najbardziej jest odpowiednia dla nieco starszych dzieci. Pozwala na głębokie przemyślenia, ale podane są one w lekkiej, przystępnej dla dziecka formie. Polecam też wspólne czytanie z dzieckiem, przy okazji jest to bardzo pouczająca lektura.