Wnuczka Raguela recenzja

“Wnuczka Raguela” to powieść w której głównymi bohaterami są młode, bezdomne osoby. Poznajemy je, gdy już od jakiegoś czasu żyją na ulicy i starają codziennie przetrwać.



Młody chłopak przypadkiem poznaje dziewczynę i od tamtej chwili obiecuje sobie, że ją odnajdzie i zaopiekuje się nią. Od tego momentu dowiadujemy się jak wygląda życie na ulicy ludzi bezdomnych. Nie czyta się tego przyjemnie, gdyż wiele scen jest po prostu bardzo przykrych i tak naprawdę do tej pory chyba nigdy nie zastanawiałam się jak wygląda życie bezdomnych. Chłopak mimo przeciwności losu, jest na tyle uparty, że nie tylko odnajduje dziewczynę, ale również chce zaopiekować się nią mimo, iż jest ona w ciąży z kimś zupełnie obcym zarówno dla niego jak i dla niej. W książce główni bohaterowie mają za sobą różne przeżycia, oraz spotyka ich wiele nieszczęść i złych sytuacji w życiu.



Czytając książkę – pierwsza myśl jaka mi się nasunęła to właśnie, że raz – nie zdajemy sobie często z sytuacji ludzi wykluczonych z normalnego życia, ludzi bezdomnych, a dwa – że oni również mają swoje uczucia i każdy z nich ma za sobą trudną lub złą przygodę związaną z ich bezdomnością. Podobało mi się, że mimo, iż głównych bohaterów spotykało wiele nieprzyjemności – zawsze prędzej czy później trafili na życzliwe i dobre osoby, które pomagały im na tyle na ile potrafiły. To daje nam do myślenia, że są jeszcze osoby pełne życzliwości i serdeczności - napawa nadzieją.



Główni bohaterowie są pełni emocji i uczuć, a jednocześnie przez cały czas, mimo, iż nie poznajemy ich imion – zaprzyjaźniamy się z nimi i kibicujemy im w odnalezieniu właściwej drogi do normalnego życia. Czasami czytając "Wnuczkę Raguela" byłam zła na chłopaka, gdyż mając do wyboru pracę, a poszukiwania dziewczyny – wybierał to drugie nie myśląc logicznie, że te dwie rzeczy można razem ze sobą połączyć. Wydawało by się, że ich decyzje były lekkomyślne, jednak analizując całą sytuację – myślę, że główni bohaterowie byli na tyle nieszczęśliwi, że gdzieś w tym wszystkim się pogubili i nie mieli sił walczyć lub zmieniać swoje życie na lepsze.



Książka “Wnuczka Raguela” jest powieścią poruszająca, ale nie łatwą. Wciągająca, ale zarówno czasami irytującą ze względu na zachowania bohaterów. Wywołała we mnie wiele emocji i nie sądziłam, że wywrze na mnie takie wrażenie. “Wnuczkę Raguela” powinien przeczytać każdy – aby zapoznać się z rzeczywistością ludzi bezdomnych i uzmysłowić sobie jakimi wartościami kierują się ludzie żyjący na ulicy.



Polecam!