Recenzja książki W poszukiwaniu struktury wody

"Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl"
Zanim przejdę do recenzji książki, należy wspomnieć o samym autorze. Jest to o tyle ważne w kontekście całokształtu, by czytelnik wiedział, iż treści przedstawiane są nie przez laika.
Tomasz Płowucha - z wykształcenia i zamiłowania jest chemikiem, który za cel swojej pracy obrał sobie walkę z pseudonaukowcami. Jak sam o sobie mówi "marzy, by nie być współczesnym Don Kichotem".
" W poszukiwaniu struktury wody" - to polemika autora z twórcami mitu wody strukturalnej i pamięci wody. Płowucha opisuje swoje obserwacje i badania dotyczące H2O. Zahacza również o tematykę współczesnego marketingu i biznesu, mając na celu udowodnienie, iż w każdym aspekcie naszego życia pieniądz rządzi światem, a biznes, za którym stoją wielkie pieniądze, często pomija zdrowy rozsądek i bezpieczeństwo ewentualnych klientów.
Na łamach tej książki zostały przedstawione badania ukazujące prawdziwe oblicze wody. Poza tym to zbiór wielu faktów, mających potwierdzenie w nauce.
Autor chce wzbudzić w czytelnikach potrzebę dążenia do prawdy i zdrowo rozsądkowego patrzenia na świat. Robi to, obnażając mechanizmy marketingowe, które naginają rzeczywistość, by się wzbogacić na niewiedzy innych.
W książce, prócz autorskich badań i przemyśleń chemik umieszcza odniesienia do prac wielu znanych naukowców np. Philipa Balla.
Sam Tomasz Płowucha prosi jednak, by nie tratować tej pozycji jako podręcznika a przytaczane "fakty i przykłady" mają za zadanie rozwianie wszystkich mitów związanych z tym eliksirem życia.
Naukowiec w swojej książce nie bierze jeńców, rozprawia się z pseudonaukowcami i wodą strukturyzowaną. Mimo to zaznacz, iż temat jest wciąż badany, a jeśli kiedyś jego badania zostaną obalone przez wiarygodnych badaczy, przeprosi za swoje błędne myślenie.
Sama forma książki, nie stanowi problemu dla laika. Zagadnienia i poruszane tematy ułożone są w jasny sposób, nie można się zgubić, a język nie stawia czytelnika w pozycji człowieka nierozumnego.
Mimo tego, że sceptycznie podeszłam do tej lektury, wciągnęła mnie na półtora dnia. Polecam wszystkim, którzy lubią literaturę popularnonaukową, tym którzy zakochali się w wodzie strukturyzowanej, a nawet tym którzy szukają ciekawych pozycji czytelniczych.