STAGS recenzja

Książkę się bardzo przyjemnie i szybko czyta za sprawą pierwszoosobowej narracji. Język jest młodzieżowy i zrozumiały, a lekkość pióra autorki sprawia, że kartki uciekają w zaskakującym tempie. Mimo, że na wstępie dowiadujemy się, jaki będzie finał weekendowego spotkania młodych ludzi w posiadłości Henry’ego de Walencourt, to napięcie z rozdziału na rozdział rośnie i czytelnik jest szczerze zainteresowany wydarzeniami, które wpłynęły na taki rozwój historii. 

Do elitarnej szkoły STAGS trafiają dzieci bogatych ludzi, którym zależy na wysokim poziomie nauczania. Jest to szkoła prywatna, z wielowiekową tradycją i dużym naciskiem na sprawy religijne. Duży wpływ na zasady, które panują w tej placówce mają Ludzie Średniowiecza – szóstka uczniów ciesząca się znacznymi przywilejami i wyznaczająca obecne trendy. Ich celem jest wyzbycie się z korzystania z urządzeń, które są wymysłem techniki. Dlatego nie używają telefonów komórkowych, laptopów i potępiają wszystkie sprzęty, których nie było w czasach średniowiecza. Ta grupa ma jeszcze jedną mroczną tajemnicę, ale żeby ją odkryć, będziecie musieli sięgnąć po tę powieść.

 Greer, opowiadając swoje przeżycia z pobytu w elitarnej szkole, dla lepszego zobrazowania czytelnikowi świata, który ją otacza, przywołuje tytuły obejrzanych filmów. Od samego początku widać, że nie pasuje do pozostałych członków szkoły. Przede wszystkim trafiła ona do STAGS na stypendium za dobre wyniki w nauce, a nie za sprawą wysokiego statusu społecznego. Brak akceptacji grupy nastolatków, mocno wpływa na poczucie wartości dziewczyny, dlatego z taką radością przyjmuje zaproszenie na weekend do najprzystojniejszego chłopaka ze szkoły. A ponieważ w dodatku jest on jednym z Ludzi Średniowiecza, Greer widzi w tym wyjeździe szansę na polepszenie swojej sytuacji i zdobycie nowych znajomych. A kto wie? Może spotkanie swojej miłości? 

 

„Dziewiątka uczniów.

Trzy krwawe sporty.

Jeden śmiertelny weekend.”

 

„STAGS” to przyjemny thriller psychologiczny dla młodzieży, który czyta się z zapartym tchem. Wyraziste postaci, zaskakujące zwroty akcji, mroczna tajemnica i uczucie ciągłego niepokoju to mocne strony tej powieści. Lekkość pióra oraz narracja pierwszoosobowa sprawiają, że książka jest przyjemna w odbiorze i szybko się ją czyta. Gdy czytelnikowi wydaje się już, że nic go nie zaskoczy, autorka zakończeniem znów wprowadza znaczący zwrot w fabule. 

Przy okazji autorka przemyca w powieści swój pogląd, na korzystanie z dobrodziejstwa nowoczesnych urządzeń. Nie jest absolutną przeciwniczką jak Ludzie Średniowiecza, ale uważa, że we wszystkim należy zachować umiar i wskazuje, że trzeba z nich korzystać z rozsądkiem.