Leah gubi rytm recenzja

Kiedy w twojej paczce przyjaciół zaczynają pojawiać się zgrzyty, a za rogiem bal i zakończenie szkoły, pojawia się lęk przed tym, co będzie dalej. Leah do tego ukrywa przed swoim najlepszym przyjacielem Simonem swoją orientację, mimo że wie, że Simon ją zaakceptuje nie może się przemóc. A co by było, gdyby Leah się jeszcze zakochała i musiała zdecydować co zrobić? Milczeć i przeczekać, czy wyznać co czuje i prawdopodobnie skrzywdzić bliską osobę? Do tego Leah pod względem charakteru nie jest zbyt łatwą osobą. Gdy sprawy zaczynają się komplikować zdarza jej się „palić most". Niestety nie za bardzo mogę powiedzieć o fabule książki, nie spoilerując. Autorka odwaliła kawał dobrej roboty. Leah polubiłam już w "Simon oraz inni homo sapiens", a tutaj możemy dokładniej ją poznać, jej myśli i obawy. Jest tak nieidealną osobą, przez to jest taka prawdziwa i w niektórych sytuacjach można się z nią utożsamić, choć kilka razy chciałam wejść do tego świata i przywalić jej, żeby się ogarnęła. Drugą rzeczą, która sprawiła, że przyjemnie mi się czytało były dialogi postaci stworzone przez autorkę. Są tak naturalne, że często miałam wrażenie, że siedzę tam z postaciami i z nimi plotkuję. Fabuła "Leah gubi rytm" skupia się głównie na teraźniejszości, przez co nie mamy możliwości poznać, dlaczego bohaterka jest taka, a nie inna, co moim zdaniem jest minusem tej książki. Becky Albertalli poruszyła w książce popularny ostatnio wątek orientacji seksualnej, współistnienia z innymi w grupie, oraz radzenie sobie ze zmianami, które pojawiają się w życiu nastolatka. Największym plusem tej książki jest to, że nie musicie czytać "Simon i inni homo sapiens", aby sięgnąć po tę pozycję, po parunastu pierwszych stronach załapiecie kto jest kim i o co chodzi.