Miecz zdrady recenzja

 Miecz zdrady to trzecia powieść w dorobku pisarskim Krzysztofa Koziołka, zielonogórzanina i mieszkańca Nowej Soli, uwielbiającego górskie wędrówki, a także zapalonego fana czarnego sportu, czyli żużla. Do tej poru przeczytałem praktycznie wszystkie pozycje autora, prócz Nie pozwól mi umrzeć i Będę Cię szukał aż cię pokocham. Jak do tej pory nie zawiodłem się na żadnej i przeczytałem z dużym zainteresowaniem.

O samym mieczu dowiadujemy się już na początku kryminału: "... nie trzeba było być namiętnym fanem serialu Ostry dyżur, by już na pierwszy rzut oka móc stwierdzić z całą pewnością, że mężczyzna nie żyje. Potężny miecz  wbity do połowy czaszki był nad wyraz jednoznacznym dowodem takiego stanu rzeczy". Tak oto Andrzej Sokół, dziennikarz, pracujący w "Nowym Głosie Lubuskim", zastaje zamordowanego rzadko spotykanym narzędziem, antykwariusza. Jak się za chwilę okaże, Sokół, znany z debiutu Koziołka "Drogi bez powrotu", zostaje aresztowany przez miejscową policję.

Oczywiście szybko wyplątuje się z tego oskarżenia. Po prostu znalazł się w niewłaściwym miejscu, o niewłaściwej porze. Niestety podejrzenie zabójstwa pada na znakomitego żużlowca, znanego nie tylko w Polsce, jak i zagranicą, sportowca Falubazu Zielona Góra, Marcina Malickiego. Ten zostaje aresztowany, a przecież przed nim ogromna szansa wygrania cyklu Grand Prix. Sam dziennikarz nie wierzy, że tak brutalne morderstwo jest dziełem zawodnika.

Rozpoczyna się na wielką skalę śledztwo, w którym bierze udział sam dziennikarz, który chce dowieźć niewinności znakomitego żużlowca. Od tej pory akcja powieści nie zatrzymuje się na chwilę. W treść autor wplata historyczne ciekawostki, w tym skarby ukryte przez  rodzinę Schönaichów, których to zagadka stanie się bardzo ważnym elementem policyjnego śledztwa. No i sam miecz! Bo on jest tutaj bardzo ważny.

Dynamizm, wyraźnie nakreślone postaci, ciekawe wątki poboczne jak ten obyczajowy, dotyczący dziewczyny Andrzeja Sokoła, która dowiaduje się, że jej wuj, działał na rzecz SB.

Polecam twórczość Krzysztofa Koziołka. Z dużą przyjemnością czytam jego powieści i jestem jego wiernym fanem.