Kuchnia kloszardów recenzja

Dziś chciałam was zabrać do Łodzi. Tam właśnie, na jednym z osiedli, w studzience kanalizacyjnej, odnaleziono zwłoki młodej kobiety. Jedyną osobą, która może posiadać jakąkolwiek wiedzę na temat zdarzenia, jest tajemniczy kloszard. Śledztwem zajmuje się między innymi Szymon Rogowski. Policjanta z wątpliwą opinią tropy doprowadzają do środowiska naukowców, zajmujących się bioneurologią oraz badaniem Alzheimera. Śledztwo obnaża prawdę o bliskich zabitej dziewczyny i o jej ostatnich chwilach. Tymczasem w tajemniczych okolicznościach zaczynają znikać kolejni świadkowie. Pojawia się też dziewczyna, łudząco przypominająca zmarłą. Między Szymonem a dziewczyną zaczyna pojawiać się więź, wykraczającą poza ramy zawodowe... Czy śledztwo przyniesie odpowiedzi na liczne pytania? Kto zabił? Dlaczego? Kim jest Łucja i jej dziadek? Jaki związek ze sprawą ma amerykańska firma kosmetyczna i środowisko naukowców?

Najlepsze są takie debiuty, które wcale na debiuty nie wyglądają... I tak było w tym przypadku! Sama już okładka intryguje, a jak sami się jej przyjrzycie widać krew w kuchni i niepokojący cień w oknie. I już wiadomo że nie spotkamy tu przepisów kulinarnych, a zagadkę kryminalną - notabene, świetnie skonstruowaną, bo wielowymiarową, podszytą tajemnicami z przeszłości, i wydarzeniami z teraźniejszości, skupiającymi się w zupełnie odmiennych środowiskach. Powieść pani Agnieszki jest naprawdę bardzo dobrze poprowadzona narracyjnie, tak że czytelnik czuję się nią bardzo zaintrygowany i nie odłoży jej aż do momentu poznania całej prawdy. Różne tropy, oraz z pozoru mało znaczące ślady, finalnie układają się w piękny obraz rzeczywistości, który wzbudza wiele wrażeń i emocji. Kochani z tą powieścią nudzić się na pewno nie będziecie. Gwarancja wrażęń, emocji... Taką oto ucztę zaserwowała nam autorka. Pomimo trzecioosobowej narracji, bohaterowie również dali nam się poznać dosyć dobrze.,, Książkę, liczącą ponad 200 stron czyta się błyskawicznie, w sam raz na jeden wieczór! Polecam, czytajcie!