“Współczesny człowiek musi nauczyć się żyć bez „rzeczy”. Rzeczy napełniają ludzi strachem: im więcej mają rzeczy, tym bardziej się boją. Rzeczy potrafią przyspawać się do duszy, a później zaczynają wydawać duszy rozkazy. ”
“Dziwnie się z tym czuję, że tak bardzo mi się podoba, chociaż kiedyś była groźną starą czarodziejką. Mogła nas zabić! W głębi duszy boję się, że pewnego dnia jej odbije.”
“Chłopi nigdy nie chcą gadać z obcymi. To tkwi w naszej duszy. Strach przed obcym, strach przed urzędnikiem, przed policją... A i dziedzica własnego się boją, i księdza przecież też. Może zatem to lek przed władzą? - filozofował stary.”
“Wiesz, co tak naprawdę jest najgorsze? Wraz z jego tragicznym odejściem umarła cząstka mnie. Miłość umarła we mnie na zawsze. Bo nawet jeśli chciałabym dać szansę komuś, na kim mi zależy, gdzieś w głębi duszy coś mnie hamuje. Nie chcę ponownie przezywać straty. Boję się.”