“i przyszedł przywracając jej wiarę i młodość i śmiech do łez (…) znów mogła budować zamki z piasku odkrywać nowe nieba powtarzać lata schemat...”
“Krajobraz przywodził na myśl chwile, które dzieliła z Michałem. Śmiech podczas chwil w stołówce, ukradkowe spojrzenia podczas ćwiczeń, szeptane obietnice pod rozgwieżdżonym niebem – każde wspomnienie było nicią, która utkała ich miłosną historię.”