Zimny wiatr kołysał moje włosy, a ja wpatrywałam się.
Ach, smutniejsza niż przed laty, Choć tak samo żółkną liście Więdną kwiaty I tak samo noc miesięczna Sieje jasność, smutek, ciszę I tak samo drze...
Jakże w czas zakończyła się ta wojna!