"Adelina Zuzanna Julia"

“Jego koszula była biała. John pomyślał, że to rzeczywiście smutny kolor.”

“Gdy wyłączył muzykę, miał przez moment wrażenie, że deszcz jakimś sposobem zaczął padać w pokoju. Odwracając się w stronę okna, wytarł mokrą twarz. To z pewnością były łzy.”

“Na tle morza tkwił jak widmo opuszczony dom. Biel wiszących nad nim chmur, okiennic na piętrze oraz kwiatów porastających ziemię dookoła potęgowały nastrój żałoby i smutku. Był jak od lat nieczynna latarnia morska.”