Zadebiutowałem poetycko w wieku 18 lat – w „Życiu Literackim” wydrukowano trzy moje wiersze.
Debiut w głównej roli dziecięcej w filmie telewizyjnym Jerzego Antczaka z 1968 „Dokąd wiodą te drogi” i występ w programie telewizyjnym w 1969 roku w programie Janusza Rzeszewskiego „Muzyka łatwa, lekka i przyjemna”.
Koniec lat 70-tych do 1981 to czas pierwszych działań artystycznych, których nie muszę się dziś do końca wstydzić, to czas pierwszych szranek festiwalowych, z których często wychodziłem z tarczą.
Duży wpływ na moje życie miało spotkanie z Jaromirem Nohavicą 1998 roku. Od tego czasu trwa moja przygoda z jego twórczością i przyjaźń z nim samym. Mam zaszczyt reprezentować artystę w naszym kraju.
W 2004 roku stworzyłem miejsce prezentacji niekomercyjnej twórczości artystycznej „Salonik z Kulturą”, miejsce spotkań wielokolorowej braci artystycznej. Obecnie „Salonik” znalazł przystań w gościnnym Białołęckim Ośrodku Kultury w Warszawie
Debiut w głównej roli dziecięcej w filmie telewizyjnym Jerzego Antczaka z 1968 „Dokąd wiodą te drogi” i występ w programie telewizyjnym w 1969 roku w programie Janusza Rzeszewskiego „Muzyka łatwa, lekka i przyjemna”.
Koniec lat 70-tych do 1981 to czas pierwszych działań artystycznych, których nie muszę się dziś do końca wstydzić, to czas pierwszych szranek festiwalowych, z których często wychodziłem z tarczą.
Duży wpływ na moje życie miało spotkanie z Jaromirem Nohavicą 1998 roku. Od tego czasu trwa moja przygoda z jego twórczością i przyjaźń z nim samym. Mam zaszczyt reprezentować artystę w naszym kraju.
W 2004 roku stworzyłem miejsce prezentacji niekomercyjnej twórczości artystycznej „Salonik z Kulturą”, miejsce spotkań wielokolorowej braci artystycznej. Obecnie „Salonik” znalazł przystań w gościnnym Białołęckim Ośrodku Kultury w Warszawie